ولایت فقیه نسخه متنی

‌صفحه‌ى 106

الْقِيامَةِ بِعُلَماءِ أُمَّتي وَ عُلَماءُ أُمَّتي كَسائرِ أَنْبياءِ قَبْلي. در دوره قيامت به علماى امتم افتخار و مباهات خواهم كرد، و علماى امت من مثل ساير انبياى سابقند. اين روايت هم از مؤيدات مطلب ما است.

در. مستدرك. روايتى از. غرر. نقل مى‏كند به اين مضمون:

الْعُلَماءُ حُكَّامٌ عَلَى الْنَّاسِ. علماء حاكم بر مردمند. و به لفظ. حكما على الناس. نيز نقل شده ولى به نظر مى‏آيد كه صحيح نباشد. گفته شد كه در خود. غرر. به صورت. حكام على الناس. بوده است. اين روايت هم اگر سندش معتبر بود دلالتش واضح و يكى از مؤيدات است. روايات ديگرى هست كه مى‏توان براى تائيد ذكر كرد.

از جمله اين گونه روايات، (روايت تحف العقول). است تحت عنوان. مجارى الامور و الاحكام على ايدى العلماء. اين روايت از دو قسمت تشكيل يافته: قسمت اول روايتى است از حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) كه از امير المؤمنين على ابن ابى طالب (عليه السلام) نقل فرموده در باره. امر بمعروف و نهى از منكر. و قسمت دوم نطق حضرت سيد الشهداء است در باره. ولايت فقيه. و وظائفى كه فقها در مورد مبارزه با ظلمه و دستگاه دولتى جائر به منظور تشكيل حكومت اسلامى و اجراى احكام دارند. اين نطق مشهور را در. منا. ايراد و در آن علت جهاد داخلى خود را بر ضد دولت جائر اموى تشريح فرموده است. از اين روايت دو