لطفا منتظر باشید ...
سيماى سوره ى هود
اين سوره در سال هاى آخر حضور پيامبر صلّى الله عليه وآله در مكّه نازل شده است، سال هايى كه به جهت وفات حضرت ابو طالب و حضرت خديجه مسلمانان در شرايط بسيار سختى بسر مى بردند. پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله فرمود: سوره ى هود مرا پير كرد. «1» زيرا آيه ى استقامت در اين سوره نازل شده است: «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ» «2» همان گونه كه به تو دستور داده شده پايدارى و صبر كن و ياران تو نيز بايد پايدارى كنند. امّا بى صبرى ياران پيامبر صلّى الله عليه وآله آن حضرت را زجر مى داد. محتواى اين سوره كه يكصد و بيست و سه آيه دارد، تاريخ پيامبران و به خصوص حضرت نوح عليه السلام و توجّه به مسائل اعتقادى است. از دقّت در تاريخ انبيا استفاده مى شود كه حركت انبيا يك جريان مستمر تاريخى است، نه يك حادثه ى زودگذر. تاريخ پيامبران و اقوام آنان قانون مند است و مطالعه ى آن رمز سقوط يا عزّت ملّت ها را روشن مى سازد و نشان مى دهد كه دين از جامعه جدا نيست و سرنوشت جامعه بستگى تمام به دين و آئين مردم آن جامعه دارد. در اين سوره پنج مرتبه نام حضرت هود عليه السلام آمده است كه برابر با تكرار اين نام در باقى قرآن است.(1). تفسير نمونه بحار، ج 92، ص 198. (2). هود، 112.
