گناه لواط در قرآن و حديث
قرآن مجيد در آيات مختلفى كه داستان حضرت لوط عليه السلام و قوم او را بيان مى فرمايد، براى عمل زشت و منفور اين قوم منحرف، تعابير گوناگونى آورده است كه از بزرگى گناه و شدّت حرمت آن حكايت مى كند:1- فحشا. «أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ» «1»2- اسراف. «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ» «2»3- جرم. «كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ» «3»4- ظلم. «وَ ما هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ» «4»5- خباثت. «كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ» «5»6- جهالت. «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» «6»7- فسق. «إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ» «7» در روايات نيز تهديدات شديدى در اين زمينه به چشم مى خورد، از جمله اينكه هر گاه با نوجوانى لواط شود، عرش الهى به لرزه درمى آيد و در قيامت خداوند با آنان سخن نمى گويد. «8» امام صادق عليه السلام فرمود: اگر بنا شود كه كسى را دو بار سنگسار كنند، آن شخص، فرد اهل لواط است. «9» رسول اكرم صلّى الله عليه وآله نيز فرمودند: كسى كه بر لواط با ديگران اصرار داشته باشد، از دنيا نمى رود مگر آنكه مردم را به لواط با خودش دعوت خواهد كرد. «10» در عمل لواط، فاعل و مفعول، هر دو اعدام مى شوند، و دليل حرمت آن در روايات، فساد و قطع نسل معرّفى شده است. «11» در روايات متعدّد، از زنانى كه خود را شبيه مردان و مردانى كه خود را همانند زنان مى كنند و زمينه عمل زشت لواط را فراهم مى سازند، به شدّت نكوهش شده است.(1). اعراف، 79. (2). اعراف، 80. (3). اعراف، 83. (4). هود، 82. (5). انبياء، 74. (6). نمل، 54. (7). انبياء، 74. (8). بحار، ج 76، ص 63. (9). بحار، ج 76، ص 67. (10). بحار، ج 76، ص 67. (11). نهج البلاغه، حكمت 252.