1- عامل اصلى پيروزى جنگ ها در صدر اسلام، نصرت و امداد الهى بود. «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ...»2- ياد الطاف الهى، از عوامل تقويت روحيّه و ايمان است. «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ» 3- جنگ حُنين بسيار مهم بود. ( «مَواطِنَ كَثِيرَةٍ» شامل جنك حُنين نيز مى شود، ولى به خاطر اهميّت آن جداگانه نيز نام برده شده است) «مَواطِنَ كَثِيرَةٍ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ» 4- گاهى كثرت جمعيّت و امكانات مادّى، سبب غرور و غفلت و قهراً سبب شكست مى شود. «أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ» 5- به امدادهاى الهى در همه حال نياز است، چه در حال ضعف و چه در حال قدرت. در جنگ بدر با مسلمانانِ اندك، از نصرت الهى برخوردار شدند و در جنگ حُنين با تعداد زياد، باز هم نصرت الهى به يارى آمد. «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ»... «وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ» 6- بدون اراده ى الهى، اسباب مادّى بى اثر است. «فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ» 7- براى ايجاد روحيّه ى تعبّد و تواضع، گاهى بايد نقاط ضعف را به رخ كشيد، تا غرورهاى بيجا بشكند. «ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ» ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ عَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ذلِكَ جَزاءُ الْكافِرِينَ سپس خداوند، آرامش خود را بر پيامبرش و بر مؤمنان فرو فرستاد و سپاهيانى فرستاد كه شما آنان را نديديد و كافران را عذاب كرد، و اين كيفر كافران است.
نكته ها:
در قرآن، شش مرتبه كلمه «سكينة» به كار رفته كه پنج بار آن در مورد جنگ است. در جنگ حنين، خداوند چهار نوع لطف به مؤمنان داشت: سكينه، جنود نامرئى، قهر بر كفّار و پذيرش توبه ى فراريان (كه در آيه ى بعد مطرح است).
لطفا منتظر باشید ...
