نكته ها:
«يُهْرَعُونَ» از «اهراع» به معناى راندن شديد است، يعنى غريزه ى شهوت، لجام گسيخته اين قوم سركش را به سوى ميهمانان حضرت لوط عليه السلام مى راند. مراد از «أَطْهَرُ» آن نيست كه لواط پاك است و ازدواج پاك تر، «1» بلكه از باب مماشات با گنهكار است كه اگر بدنبال دفع شهوت هستى، ازدواج بهتر از گناه است. «2» در پيچ و تاب اضطراب و دلهره و مشكلات است كه استعدادها و حالات روحى شكوفا مى گردد. اگر فرشتگانِ الهى از همان لحظه ى ورود، خود را به حضرت لوط عليه السلام معرّفى مى كردند، ديگر نه از آه و ناله و نگرانى و استمداد از احساسات مردمى خبرى بود و نه از پيشنهاد ازدواج. سؤال: چگونه پيامبر، دختر مؤمنه ى خود را به ازدواج مرد كافرى در مى آورد؟ پاسخ: شايد در هنگام ازدواج، ايمان را شرط مى كردند تا اين وابستگى و ازدواج، وسيله ى ايمان آنان شود، و شايد مراد از «بَناتِي» دختران مردم باشد، زيرا پيامبر به منزله پدر امّت است. شايد هم در آن زمان اين گونه وصلت اشكالى نداشته است.پيام ها:
1- گاهى جامعه ى انسانى چنان سقوط مى كند كه مردم با شتاب به سوى انحراف(1). نظير كلمه ى «خير» در «قل ما عند اللَّه خير من اللّهو» جمعه، 11. (2). تفسير الميزان.