لطفا منتظر باشید ...
پيام ها:
1- انسان در اثر گناه، چنان مسخ مى شود كه طبيعى ترين راه براى او زشت، و زشت ترين راه برايش حقّ و زيبا جلوه مى كند. «ما لَنا فِي بَناتِكَ مِنْ حَقٍّ...»2- داشتن قدرت و امكانات و افراد، خواسته ى ابتدايى هر پيامبر و مصلحى در اجراى فريضه ى امر به معروف و نهى از منكر است. «لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً» 3- اگر قدرت، حكومت، تشكيلات و قواى مسلّحه نباشد، حتّى انبيا نيز در جلوگيرى بسيارى از منكرات فلج هستند. «1» «لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً» 4- اگر مى توانيم، جلوى فساد را بگيريم، و گر نه خود را از محيط فاسد دور كنيم. «لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي...»5- گاهى انبيا در ميان قوم خودشان نيز غريب بودند. «لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي...»6- براى دفاع از مهمان و جلوگيرى از اهانت به آن، هر اقدامى ضرورى است. «آوِي إِلى رُكْنٍ شَدِيدٍ» قالُوا يا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَ لا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُها ما أَصابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَ لَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (وقتى كار به اينجا رسيد، ميهمانان) گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار تو هستيم، (درباره ى ما نگران مباش، زيرا) آنان هرگز به تو دسترسى پيدا نخواهند كرد. پس پاسى از شب گذشته، خانواده ات را (از اين سرزمين) بيرون ببر و (مراقب باش تا) هيچ كس از شما (به پشت سرش) متوجّه نشود. ولى همسرت (را با خود همراه مبر، زيرا) آن بلايى كه به همه مى رسد به او (نيز) خواهد رسيد. همانا وقت (نابودى) آنان صبح است. آيا صبح نزديك نيست؟!(1). آنچه را حضرت لوط و ساير انبياى الهى عليهم السلام آرزوى آن را داشتند، خداوند به ما ايرانيان ارزانى فرمود، آيا باز هم از منكرات نهى نخواهيم كرد؟
