پيام ها:
1- همه ى علماى اهل كتاب، بد نيستند. «4» «كَثِيراً مِنَ الْأَحْبارِ» 2- سوء استفاده از موقعيّت ها، حرام است و بزرگترين خطر براى علماى دين، فساد مالى است. «لَيَأْكُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ» كسانى كه متولّى موقوفات اند و آنها را در مسير اهداف وقف شده مصرف نمى كنند، از مصاديق اين آيه مى باشند) 3- بهره گيرى علما از مال مردم و بهره نرساندن به آنان، موجب بى رغبتى مردم به دين مى شود و مصداقِ «يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ» است. «لَيَأْكُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ»... «وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ» 4- بازداشتن علماى يهود و نصارى مردم را از راه حقّ، به خاطر دست يابى به(1). الغدير، ج 8، ص 335. (2). تفسير نمونه. (3). از جمله: تفسير المنار، ج 10، ص 406- 407. (4). در آيه ى 82 سوره ى مائده، گروهى از آنان ستايش شده اند.