1- منافقان هرگز از خداوند و تقديرهاى او راضى نمى شوند. «وَ لَوْ» 2- سياست گذارى و تصميم گيرى در نحوه ى تقسيم و صرف بيت المال و امور مالى و اقتصادى با خدا و پيامبر و رهبر امّت اسلامى است. «آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ» 3- تنها نبايد به تنگناها نگريست، صبر، آينده بهترى را پيش مى آورد. «سَيُؤْتِينَا» 4- تلخى محروميّت هاى دنيوى، با وعده هاى قطعى خداوند به مؤمنان و نعمت هاى بهشتى، شيرين مى شود. «سَيُؤْتِينَا» 5- ما از خداوند طلبكار نيستيم، هر چه عطا كند از فضل خويش است. «فَضْلِهِ» 6- الطاف الهى از طريق پيامبران و اوليا به ما مى رسد. «فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ» 7- محبّت خدا، زمينه ساز صبر، رضا و قناعت است. «إِلَى اللَّهِ راغِبُونَ» إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ الْعامِلِينَ عَلَيْها وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِي الرِّقابِ وَ الْغارِمِينَ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ همانا صدقات (زكات)، براى نيازمندان و درمانده گان و كارگزارانِ زكات و جلب دلها و آزادى بردگان و اداى بدهى بدهكاران و (هزينه ى جهاد) در راه خدا و تأمين در راه مانده است، اين دستور، فرمانى است از جانب خدا و خداوند، دانا و حكيم است.
نكته ها:
«صَدقه» و «صِداق»، از «صِدق» است. «صَدقه»، نشان صداقت در ايمان به خدا و «صِداق» يا مهريه، نشانه ى صِدق و راستى در علاقه به همسر است. مراد از صدقه در اين آيه، زكات واجب است.
لطفا منتظر باشید ...
