آنها چه كساني هستند كه حضرت, پدر و مادرش را فداي آنها ميكند؟
مِن عدة: ممكن است «مِن» تبعيضيه و ممكن است بيانيّه باشد. ابن ابي الحديد معتزلي ميگويد: شيعه اماميه معتقدند مراد حضرت از اين اشخاص, يازده امامي هستند كه پس از حضرت ميآيند, و ممكن است مراد «ابدال» باشند كه شخصيتهاي والائي هستند و واسطههاي فيض ميباشند. در هر صورت, حضرت ميفرمايد: پدر و مادرم فداي آنها باد كه در آينده ميآيند و شخصيت آنان نزد كروبيّين و فرشتگان معروف و شناخته شده است ولي متأسفانه مردم دنيا قدر آنها را نميدانند و لذا در دنيا مجهول و شناخته نشدهاند. و يا از اين جهت, در دنيا شناخته نشدهاند كه هنوز به دنيا نيامدهاند و در آينده خواهند آمد. ابن ابيالحديد ميگويد: مبناي سيدرضي«ره» بر اين بوده كه قسمتهايي از خطبههاي حضرت امير«ع» را نقل ميكردهاست و در اين خطبه نيز, قسمت اوّل خطبه در نهجالبلاغه نقل نشده و بنا بقول ايشان, آن فراز از خطبه كه قبل از اين فراز آمده است, مربوط ميشده به مطالبي كه حضرت درباره شيعيان فرموده است. بنابراين قول, اين احتمال تقويت ميشود كه مقصود حضرت, همان يازده امام معصوم باشد كه ائمه شيعيان ميباشند. و بدون شك با اينكه عترت پيامبر بودند و پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله) بارها درباره آنها وصيت و سفارش فرموده بود, معذلك مردم زمين قدر و موقعيتشان را درك نكردند و آنها را نشناختند. در روايت معتبري كه شيعه و سني نقل كردهاند و به تواتر رسيده است, پيامبر«صلي الله عليه و آله» ميفرمايد بدين مضمون: «إني اوشك أن أدعي فأجيب و انى تارك فيكم الثقلين ان تمسكتم بهما لن تضلّوا, كتاب الله و عترتي اهلبيتي» ـ نزديك است كه دعوت حق را لبيك گويم و همانا در ميان شما دو چيز سنگين و ارزشدار باقي ميگذارم, كتاب خدا و عترت و اهلبيتم كه اگر به اين دو تمسّك جوييد, هرگز گمراه نخواهيد شد. و با اينكه اين سفارش را كراراً از حضرت شنيده بودند, معذلك سياستهاي بنياميه و بنيعباس كه بزور بر مسند صدارت مسلمين تكيه زده بودند, چنين اقتضا ميكرد كه عترت پيامبر را كنار بزنند و متأسفانه بهجز افراد معدودي, حتي براي فراگيري احكام الهي نيز به عترت پيامبر مراجعه نميكردند. زهي تأسف!! «ألا فتوقعوا مايكون من ادبار اموركم» هان! منتظر پيشآمدهايي باشيد كه زندگيتان را آشفته سازد و موقعيتهايتان به شما پشت كند.