حج در كلام رهبر (29)
مناسككم فاذكروا الله كذكركم آباءكم أو أشدّ ذكرا» (1) و امثال آن ناظر به همين دو عنصر اصلى است، تقرب به خدا، ذكر و نماز و تسليم و احرام و به خود و خدا انديشيدن و سعى و صفا را مى طلبد و در نهايت زاد و توشه تقوا را در كوله بار حاجى مى گذارد: «وتزوّدوا فإنّ خير الزاد التقوى واتّقون يا أُولى الألباب.»و اجتناب از شيطان و طاغوت، دل كندن از شهوات و هوسهاى خواركننده و كمك گرفتن از نيروى صبر و اراده خود و نيز نيروى عظيم امت اسلامى را لازم دارد كه همانا در حركت دستجمعى و همراهى و همدلى و همگامى و هم زبانى همگان در طواف و سعى، و وقوف در عرفات و مشعر و منا، و هدف گرفتن دستجمعى جمرات شيطان و رمى از همه جا و همه سو به آن و ابراز و برائت عمومى از آن حاصل مى شود، و در نهايت، گره خوردن دستها و دلها و عزم هاى مسلمين از همه جاى امت اسلامى به يكديگر و احساس قدرت و امنيت در سايه وحدت را پديد مى آورد كه: «واذ جعلنا البيت مثابة للناس وأمنا.»اگر حج، چنانكه قرآن خواسته و پيامبر ـ ص ـ فرموده و عمل كرده به جاى آورده شود و چنانكه فرموده: «خذوا عنّى مناسككم» مناسك آن از عمل او گرفته شود، تأمين كننده كمال فرد و عزت امت است.هر كس با چنين حجّى مخالفت كند و حج را جدا از اين خطوط و نشانهاى اصلى آن بخواهد، با كمال جويى فرد مسلم و عزت امت اسلامى مخالفت كرده است.1 ـ بقره : 200