هر چند نهى از كمك به پادشاهان ستم و نزديك شدن به آنها همه مسلمانان را در بر مى گيرد و مخصوص گروه خاصى نيست، ولى روشن است عالمان و مجتهدان به لحاظ موقعيت ممتازى كه در جامعه دارند، وظيفه ويژه اى دارند؛ هم در همكارى و نزديك شدن به حاكمان خود كامه، گناه بيشترى را مرتكب شده و شديدتر مورد نكوهش قرار گرفته اند و هم در مبارزه با حاكمانِ ستم وظيفه اى ويژه دارند و كوتاهى آنان گناهى است بزرگ. به فرموده پيامبر اسلام(ص):«الفقهاء أمنا الرسل ما لم يدخلوا في الدّنيا؛قيل يا رسول اللَّه و ما دخولهم في الدّنيا؟ قال: «اتْباع السلطان، فإذا فعلوا ذلك فاحْذروهم على دينكم؛ (9) فقيهان امينان پيامبرانند، تا هنگامى كه در دنيا داخل نشوند.عرض شد: اى رسول خدا! مقصود از داخل شدن آنان در دنيا چيست؟فرمود: پيروى سلطان، پس هنگامى كه چنين كردند، از آنان نسبت به دين خويش برحذرباشيد».در روايتى ديگر مى فرمايد:
لطفا منتظر باشید ...
