اندیشه های سیاسی محقق نراقی نسخه متنی

«موضوع ولايت فقيه، چيز تازه اى نيست كه ما آورده باشيم، بلكه اين مسأله از اوّل مورد بحث بوده است. حكم ميرزاى شيرازى در تحريم تنباكو، چون حكم حكومتى بود، براى فقيه ديگر هم واجب الأتباع بود... مرحوم ميرزا محمد تقى شيرازى كه حكم جهاد دادند - البتّه اسم آن دفاع بود و همه علما تبعيت كردند، براى اين است كه حكم حكومتى بود. به طورى كه نقل كرده اند مرحوم كاشف الغطاء بسيارى از اين مطالب را فرموده اند... از متأخرين، مرحوم نراقى، همه شؤون رسول الله را براى فقها ثابت مى دانند. آقاى نايينى نيز مى فرمايند: اين مطلب از مقبوله عمربنِ حنظله استفاده مى شود. در هر حال، مسأله تازگى ندارد. ما فقط موضوع را بيش تر مورد بررسى قرار داديم».علامه نراقى، هر چند ولايت فقيه را در فرهنگ دينى احيا كرد، ولى به جهت فراهم نبودن زمينه، توفيق عملى كردن آن را نيافت. براى نخستين بار با پيروزى انقلاب اسلامى، اين نظريّه، تجسّم و حياتى عينى و عملى يافت و در متن جامعه به تمام آشكار شد و حاكميت ومديريت دينى در شكل نظامى استوار بر ولايت فقيه به تجربه در آمد.