تمام آيات داخل متن , با حروف سياه بزرگ چاپ و در ميان پرانتز قرار گرفته و در پانوشتها, سور و آيات مشخص شده اند.اين كار نيز, در چاپ مرحوم ربانى انجام نشده است .
6. نقطه گذارى دقيق :
ازامتيازات بسيار مهم تحقيق موسسه ,استفاده از نقطه گذارى نو مستعمل در كتب عربى است كه اثرى روشن , در فهم مطب و درك درست آن دارد. در چاپ مرحوم ربانى ,اين امر نواقص و نقايص فراوانى دارد كه به برخى اشاره كرديم . اينك , يك بار ديگر, به اين سخن جناب نويسنده برگرديم كه نوشته اند: [ اين مقدار كارى كه موسسه روى آن انجام داده است ايجاب تجديد چاپ آن را نمى كرده است]. به گمان ما, خواننده منصف دانسته است كه پس از آن همه نواقص واين همه امتيازات , چاپ مجدد آن ضرورى بوده است . اينك , جاى آن دارد كه بگوييم : آقاى عبدالحسين رحمانى , به مصداق ضرب المثل : [ اذا شاعت لك ذب سلاحك ] به نقد تصحيح وسائل دست زده اند البته در ميان شاگردانش . در پايان به روح پر فتوح مرحوم آيه الله ربانى درود مى فرستيم كه در آن وانفساى روزگار و نبودامكانات , كارى به اين بزرگى را به دوش كشيدند و به جناب نويسنده و ناشران محترم نقد دو پيشنهاد مى آوريم :
1. به نويسنده محترم :
شما با يارى شاگردان محترم يك متن 100 صفحه اى را تحقيق و تصحيح كنيد و عرضه كنيد, تا هم اثرى از آثار عظيم شيعى احيا شود و هم دانسته شود عالمان غيرعادى چه مى كنند و چگونه از زواياى تحقيق بهره دارند؟
2. به مسوولان محترم مجله حوزه :
اينك كه بر خلاف شيوه معمول چندين ساله مجله , صفحه نقد باز كرده ايد (به شماره 25 ص 147) مراجعه بفرمائيد كه نوشته ايد: (...براى يكبار...) خوب است در نقد به دقت بنگريد و آنچه حق است و به رشد علم و تحقيق كمك مى كند نشر دهيد. شما كه با گزارش اغلاط چاپى 3 صفحه مجله را مى گيرد مطمئن هستيد كه مثلا همين شماره مجله غلط چاپى ندارد؟ قطعا نقد و نقادى مفيداست و سودمند, ولى چنانچه ملاحظه شد, به جز 2يا3 مورد كه صحيح است و پذيرفتنى , جناب نويسنده هيچ نقد درست و سودمند به متن كتاب نداشت . جاى گفتن دارد كه چگونه اين نقد تصويب واصلاح شده و عنوان[ نقد بر]..., گرفته ؟ آيا2يا3اشكال بر متن كتاب و چنداشكال جزئى در مقدمه كتاب , شايستگى چنان عنوانى را داشت ! والله من وراءالقصد والسلام