شاخهاي از سادات طباطبايي مهاجر به اصفهان در اردستان مستقر شدند و شخصيتهايي پرورش دادند که نمونه بارز آن مرحوم سيد حسن مدرس طباطبايي است. سيد مدرس در سال 1287 قمري در سرايه اردستان متولد و با پدر به قمشه رفت و در 61 سالگي به اصفهان آمد و پس از 13 سال تحصيل به نجف مشرف شد در سال 1328 به خاطر مبارزات صادقانهاش به عنوان يکي از 5 علماي طراز اول دوره دوم مجلس انتخاب شد. در دوره چهارم مجلس با خود سري رضاخان به مبارزه برخاست.[47]
مرجعيت علمي نوادگان امام حسن عليه السلام در يزد
شهرستان يزد شاخهاي از معاصران خاندان طباطبايي را در آغوش پذيرفت که اين خاندان چند فقيه و مرجع عاليقدري به جهان اسلام عرضه داشتند از جمله: 1- آيت الله العظمي سيد محمد کاظم يزدي فرزند سيد عبدالعظيم يزدي که در سال 1337 در نجف وفات يافت. کتاب «عروة الوثقي» از مهمترين تأليفاتي وي در فقه مرجعي است براي مراجع عظام تقليد که همواره بر آن حاشيه زدهاند و مرحوم حاج شيخ عباس قمي آن را به نام «غاية القصوي» به فارسي ترجمه نموده و آيتالله العظمي حکيم بر آن شرح مبسوطي به نام مستمسک العروة به رشته تحرير در آوردهاند. از آثار خيريه او بناي مدرسه علميه مهمي در نجف به نام مدرسه سبد است که در 1325 بنا گرديده. 2- آيت الله سيد محمد طباطبايي يزدي: فرزند آيت الله سيد محمد کاظم يزدي که در حمله انگليس به عراق بر اساس فتواي جهاد پدرش و ساير مراجع به قواي انگليس حمله سختي کرد و چهار هزار تن از آنان را به کمک مردم از پاي در آورد و در اين جهاد مقدس به فيض عظيم شهادت نائل آمد[48]. 3-آيتالله سيد محمود طباطبايي يزدي فرزند آيت الله سيد کاظم يزدي از علماي بزرگ نجف. 4-آيتالله سيد محمد حسين طباطبايي يزدي (1332- 1384ه) فرزند سيد محمود طباطبايي که تقريرات درس اساتيد آيت الله سيد محسن حکيم و شيخ محمد علي خراساني را به رشته تحرير در آورد. وي داراي کتابهاي متعددي است که مهمترين آن کتاب تفسير آيات الاحکام چاپ نجف است.[49]