امام علي (ع) و علم تفسير - دانشمندان اسلامی و مرجعیت اهل بیت (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دانشمندان اسلامی و مرجعیت اهل بیت (ع) - نسخه متنی

عبدالکریم بی آزار شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

امام علي (ع) و علم تفسير

با مراجعه به تفاسير معلوم مي­شود که امام علي (ع) پيشواي مفسرين است چنانچه سيوطي مي­نويسد: در ميان خلفا از همه بيشتر از علي ابن ابيطالب روايت شده[11] است و ابن عباس که آن همه احاديث تفسيري دارد از شاگردان امام علي (ع) بود وقتي به او گفته شد علم تو نسبت به علم پسر عمويت چه مقدار است گفت: مانند نسبت قطره باراني در برابر اقيانوس.[12]

شاگردان تفسيري امام علي (ع) هر کدام صاحب مکتب تفسيري در مکه مدينه و کوفه شدند.

امام علي (ع) واضح علم نحو

حضرت علي (ع) براي صيانت زبان قرآن از انحراف و اعو جاج ابو اسود دوئلي را مأمور ساختند تا زير نظر آن حضرت علم نحو را وضع کند و بعدها ابو اسود با استفاده از همين علم نحو قرآن را اعراب­گذاري کرد. [13]

امام علي (ع) و علم قرائت

استادان علم قرائت مانند ابوعمر و عاصم بن ابو عبد الرحمن سلمي فارسي مراجعه مي­کنند که وي قرائت قرآن را از امام علي (ع) آموخته است. [14]

امام علي (ع) و علم کلام

ابن ابي الحديد در مقدمه شرح نهج البلاغه مي نويسد: علم کلام و اعتقادات که اشرف علوم است از کلام امام علي (ع) اقتباس شده است اربلي در کشف الغمه مي­نويسد: پيشوايان مکتبهاي کلامي يعني اشاعره معتزله شيعه و خوارج همه خود را منسوب به آن حضرت مي­دانند.[15]

امام علي (ع) و علم فقه

گذشته از فقهاي اماميه که فقه خود را از امام علي (ع) دارند، احمد حنبل فقه را از شافعي و شافعي از محمدبن حسن و مالک آموخت و محمدبن حسن فقه را از ابوحنيفه و مالک و ابوحنيفه فقه را از امام جعفر صادق آموخته­اند و فقه امام جعفر صادق به جدش علي بن ابيطالب منتهي مي­شود.[16]

امام علي و بلاغت

امام علي (ع) با تدوين کتاب نهج البلاغه پيشواي فصيحان و سرور بليغان گرديد و در آن گنج­هايي از حکمت و آيين حکومت و کشورداري براي همه اعصار از خود باقي گذاشت.

/ 14