اين خاندان از سوي پدر به داود بن حسن بن حسن (ع) و از سوي مادر به امام علي بن الحسين (ع) منسوبند و از اينرو به سادات حسني و حسيني مشهورند. 1- محمد طاووس در قرن هفتم هجري از عالمان و محدثان بود و مقام رياست سادات علوي را در حله و سو را به عهده داشت. در ميان اين خاندان سه تن از شهرت بيشتري برخوردارند: علي بن موسي احمد بن موسي و عبد الکريم بن احمد. در ميان اين سه، علي بن موسي معروف به سيد بن طاوس به لحاظ کتابهاي فقهي و رجالي و کتابهاي دعا مشهورند. 2-سيد بن طاووس (589-664ق ) متکلم محدث، فقيه و اديب بود و با خلفاي عباسي ارتباط داشت اما هيچ يک از منصبهايي را که به وي پيشنهاد کردند نپذيرفت. تنها در دوران هولاکوخان به پيشنهاد خواجه نصير مقام نقابت علويان را پذيرفت. او از تمکن برخوردار بود و يکبار 90 درصد اموال خود را به نيازمندان بخشيد. سيد بن طاووس تأليفاتي بسياري داشت مانند الاقيال و کشف المحجة، اللهوف و...[39] اما جعفر بن حسن مرد بزرگ و مشهوري بود و سادات سليقي از نسل فرزند وي يعني حسين بن جعفرند. و عبدالله که در زمان مأمون خليفه عباسي امير کوفه بود پسر عبدالله بن حسن جعفر است و محمد اورع پسر عبد الله امير کوفه است و بني المحلوس از اولاد اويند و بنو الکشيش در سرزمين شام از نسل ابو سليمان محمدبن عبدالله هستند.[40]
لطفا منتظر باشید ...
