دکتر ابو الوفا غنيمي تفتازاني استاد دانشگاه قاهره و شيخ طريقتن در مقدمه خود بر کتاب وسايل الشيعه مينويسد: مشايخ و اصحاب طريقت مانند رفاعي، بدوي، دسوقي و گيلاني از اجله علماي اهل سنت در اسناد طريقت خود به ائمه اهل بيت و از طريق آنها به امام علي (ع) و از او به پيامبر (ص) استناد ميکنند، زيرا پيامبر (ص) فرمودند: انا مدينه العلم و علي بابها و اين نزد عرفا خصوصيتي در علم حقيقت علم مکاشفه و علم باطن است که بجز امام علي (ع ) کسي واجد اين خصوصيت نيست. در اکثر کتب اهل سنت شواهد فراواني براي خصوصيت امام علي در اين علم وجود دارد. به عنوان نمونه عمر به هنگام استلام حجر اظهار داشت: مي دانم تو سنگي و سود و زياني نداري، اگر نديده بودم که پيغمبر (ص) تو را ميبوسد نميبوسيدمت. علي (ع) گفت: او هم سود ميرساند و هم زيان خداوند پيمان عالم ذر را در اين سنگ به وديعت نهاد و اين سنگ در قيامت به سود کساني که وفاي به عهد کردند گواهي دهد عمر چون اين بشنيد گفت: اي ابا الحسن ! [17] اين روايت نشانگر آنست که امامت و مرجعيت امام علي (ع) حتي براي خلفا کاملاً شناخته شده و مورد قبولشان بوده است.
سرچشمه علوم اهل بيت (ع)
سرچشمه علوم اهل بيت عبارت است از: 1- قرآن کريم بر اساس روايات بسيار اهل بيت اهل الذکر و متخصص در قرآن بلکه امام المفسرين بودند. 2- پيامبر اکرم (ص) چنانکه خود فرمودند: انا مدينه العلم و علي بابها 3-امام پيشين 4-آگاهي و تجارت شخصي
لطفا منتظر باشید ...
