قرآن در باره هيچ موضوعى بيش تر از انسان گفت وگو نكرده است . انسان را داراى روح غيرمادى و برخوردار از سعادت ابدى به معناى واقعى كلمه معرفى كرده است . در حقيقت، هويت انسان و سرنوشت پس از مرگ او را «روح » تعيين مى كند . از ديدگاه اسلام، روح، واقعيتى است ناشناخته و وصف ناپذير . «و يسئلونك عن الروح قل الروح من امر ربى و ما اوتيتم من العلم الاقليلا .» «مى پرسند تو را از روح، بگو روح از فرمان پروردگار من است و شما را نداده اند از علم، مگر اندكى .» (5) «لقد خلقنا الانسان في احسن تقويم .» «انسان با وجود ضعف به نيكوترين صورتى آفريده شده است .» (6) داستان آفرينش آدم، پدر انسانيت روشن گر مقام والاى آدمى است، او مستقيما با اراده خدا، از گل ساخته شده و سپس در آن «روح » دميده شده است . از اين داستان، رمز دوگانگى تن و جان آدمى را مى توان دريافت:
لطفا منتظر باشید ...
