احكام آب كر و جارى
1ـ اگر چيز نجس را زير شيرى كه متصل به كر است بشويند, آبى كه از آن چيز مى ريزد(1) اگر متصل به كرباشد و بو يا رنگ يا مزهء نجاست نگرفته باشد(2) پاك است (م 24.2ـ آب (3) لوله هاى حمام و عمارات (= ساختمانها) كه از شيرها و دوشها مى ريزد, اگر متصل به كر باشد مثل
آب جارى است (4) (م 38.3ـ اگر(5) چيز نجس را در آب كر يا جارى آب بكِشند, آبى كه بعد از بيرون آوردن , از آن مى ريزد پاك (6)
است (7) (م 57.4ـ اگر(8) چيز نجس را بعد از برطرف كردن عين نجاست (9), يك مرتبه در آب كر يا جارى فرو برند كه آب
به تمام جاهاى نجس آن برسد پاك مى شود(10). و احتياط واجب آن است كه فرش و لباس و مانند اينها(11)
را طورى فشار يا حركت دهند كه آب داخل آن خارج شود(12) (م 161.5ـ چيز(13) نجسى كه عين نجاست (مانند خون ) در آن نيست , اگر زير شيرى كه متصل به كر است يك دفعه
بشويند پاك مى شود. و نيز اگر عين نجاست در آن باشد, چنانچه عين نجاست آن زير شير و يا به وسيلهء ديگرى
برطرف شود, و آبى كه از آن چيز مى ريزد بو يا رنگ يا مزهء نجاست به خود نگرفته باشد, با آب شير پاك مى گردد.اما اگر آبى كه از آن مى ريزد(14) بو يا رنگ يا مزهء نجاست گرفته باشد, بايد به قدرى آب شير روى آن بريزد تا در
آبى كه از آن جدا مى شود بو يا رنگ يا مزهء نجاست نباشد(15) (م 179.
1ـ مكارم :... آبى كه از آن مى ريزد پاك است , مگر اينكه بو يا رنگ و يا طعم نجاست به خود گيرد (م 28.2ـ بهجت :... و عين نجاست هم در آن نباشد پاك است (م 26 زنجانى : و بو يا رنگ يا مزهء آن به سبب ملاقات بانجاست آن چيز تغيير نكرده باشد, پاك است (م 21.3ـ مكارم : آبهاى لوله كشى شهرها و حمامها و مانند آن , كه متصل به منبع است حكم آب جارى را دارد, به شرط اينكه آب منبع به تنهايى يا به اضافهء لوله كمتر از كر نباشد (م 39 بهجت : آب لوله هاى حمام كه از شيرها ودوشها مى ريزد, و آب لوله هاى ساختمان اگر متصل به كر باشد, در حكم آب كر است (م 40.4ـ تبريزى :... اگر به ضميمه (و همراه ) منبعى كه متصل به آن است به قدر كر باشد, حكم كر را دارد (م 35زنجانى : آب لوله كشى شهر جارى است و فرقى بين آب حمام و غير حمام نيست (م 35 (و) در حمامهايى كه به آب لوله كشى متصل نيست , آب لوله هاى حمام كه از شيرها و دوشها مى ريزد اگر به ضميمهء حوضى كه متصل به آن است به قدر كر باشد, كر محسوب مى شود (م 36.5ـ زنجانى : اگر چيز نجسى را در غير آب قليل آب بكشند, از آبى كه بعد از بيرون آوردن , از آن مى ريزد, بنابراحتياط بايد اجتناب كرد (م 54.6ـ بهجت :... پاك و پاك كننده است (م 59.7ـ مكارم : اين مسأله در رسالهء ايشان ديده نشد.8ـ مكارم : اگر چيز نجسى را با آب كر يا جارى يا آب لوله كشى بشويند تا عين نجاست برطرف شود, يا بعد ازبرطرف كردن عين نجس در آب كر يا جارى فرو برند پاك مى شود, ولى فرش و لباس و مانند آن را بايد فشار ياحركت داد تا آب آن خارج شود (م 180.9ـ تبريزى : عبارت (بعد از برطرف كردن عين نجاست ) در رسالهء ايشان ديده نشد (م 160.10ـ زنجانى : اگر چيز نجس , غير ظرف شُرب (= آشاميدن ) را يك مرتبه در غير آب قليل مانند كر و جارى بشويند كه آب به تمام جاهاى آن برسد پاك مى شود... (م 160.11ـ بهجت :... اگر با آب قليل شسته شود طورى فشار يا حركت دهند... (م 161.126ـ تبريزى :... و در فرش و لباس و مانند اينها فشار يا مانند آن از ماليدن يا لگد كردن لازم است , و در صورتى كه لباس و مانند آن مُتَنَجِّس (= نجس شده ) به بول باشد, در كر نيز دو مرتبه شستن لازم است (م 160 زنجانى :از عبارت (احتياط واجب آن است كه فرش و لباس ...) تا آخر مسأله در رسالهء ايشان ديده نشد (م 160.13ـ تبريزى : مسأله به صورت بالا در رسالهء ايشان نيست . فقط فرموده اند: آب شيرى كه متصل به كر است ,حكم كر را دارد, (م 178 مكارم : مسأله به صورت بالا در رسالهء ايشان نيست . فقط فرموده اند: شيرى كه متصل به كر مى باشد, آبى كه از آن مى ريزد حكم آب كر و جارى را دارد. بنابراين هر چيز نجسى را با آن بشويند, همين كه عين نجاست برطرف شد پاك مى شود (م 195.14ـ بهجت :... از آن مى ريزد در اول زمان اتصال بو يا رنگ يا مزهء نجاست گرفته باشد... (م 178.15ـ زنجانى : اين مسأله در رسالهء ايشان ديده نشد.