فدائیان اسلام و انقلاب اسلامی نسخه متنی

در ابتداى نخست وزيرى رزم آرا مطبوعات آمريكايى در تاييد و تمجيد از وى چنين نوشتند: ... اكنون دانسته شده است كه جز رئيس ستاد ارتش كس ديگرى نخواهد توانست ايران را از اين وضع فلاكت‏بار نجات بخشد ... در اين نكته شكى نيست كه اگر اوضاع ايجاب كند رزم آرا لايق آن است كه براى جلوگيرى از متلاشى شدن و تجزيه حكومت ايران حكومت ديكتاتورى برقرار كند ... (14) پس از كشته شدن رزم آرا و تصويب ماده واحده ملى شدن صنعت نفت آمريكائيها طى انتشار يك بيانيه رسمى به اين شكل با جانبدارى از انگلستان، مخالفت‏خود را با جريان ملى كردن صنعت نفت اعلام مى‏دارند: شركتهاى آمريكايى ... بدولت آمريكا اظهار داشته‏اندكه نظر باقدام يك جانبه دولت ايران برضد شركت انگليسى، مايل نيستند كه بهره‏بردارى از معادن نفت ايران را به عهده بگيرند . علاوه بر اين متخصصين نفت چه از لحاظ كفايت و چه از نظر تعدادى كه لازم است‏بجاى متخصصينى كه اكنون در ايران مشغول هستند گمارده شوند، به علت كميابى متخصص در رشته مخصوص نه در آمريكا و نه د ركشورهاى ديگر عقيده ممالك متحده آمريكا بر اين است كه ايران و انگليس داراى اشتراك منافعى چنان قوى هستند كه بايد از طريق مذاكرات دوستانه راه حلى بيابند تا دوباره روابطى را برقرار سازند كه براساس آن هريك از طرفين نقش كامل خود را در نيل به آن هدف مشترك به خوبى ايفا نمايند ... .

بنابراين مشاهده مى‏كنيم كه آمريكا نيز همچون همقطاران انگليسى خود خواهان استمرار غارت منابع نفتى و مخالف جدى ملى شدن صنعت نفت‏بوده است . و لزوما نه تنها مخالفتى با رزم‏آرا نداشته، بلكه همچنانكه از روزنامه نيويورك تايمز نقل گرديد او را تنها فردى به حساب مى‏آورده‏اند كه شايد بتواند در مقابل حركت مردمى ملى كردن صنعت نفت مقاومت نمايد . پس از نظر شرايط سياسى اين نظريه كه آمريكا دربار را تحريك به مقابله و حذف رزم آرا نموده باشد نيز مردود است . اما از نكات ديگرى كه شبهه مذكور را جدا نامعقول و ناممكن نشان مى‏دهد و مدعيان به ويژه كتاب اسرار قتل رزم آرا آن را ناديده گرفته‏اند .

بازجوئى و دستگيرى 43 نفر از افراد وابسته يا مرتبط با شهيد طهماسبى و ماجراى اعدام انقلابى رزم آرا توسط عوامل رژيم است كه منجر به محبوس شدن تعدادى از آنان و تحت تعقيب قرار گرفتن برخى تا دهه 50 و حتى سال 1354 مى‏شود . در حالى كه اگر طرح و اجراى نقشه به هلاكت رسانيدن رزم‏آرا توسط رژيم صورت گرفته بود ديگر تعقيب و دستگيرى در اين سطح گسترده آنهم تا سالهاى آخر عمر رژيم شاه چه ضرورتى داشت؟

اين سوال را مى‏توان بدين نحو پاسخ داد كه: رژيم پهلوى لازم دانست تا حداقل در حالت ظاهر هم كه شده خود را پى‏گير و پى‏جوى قضيه نشان دهد، و چنين وانمود كند كه حذف مهره‏هايش خصوصا فرماندهان ارشد نظامى برايش مهم و قابل اهميت است و اين طور نيست كه نسبت‏به آنها بى‏تفاوت باشد .

بنابر آنچه گفته شد بايد اذعان كرد كه اعدام انقلابى رزم آرا جز با همت عالى نيروهاى اسلام و تاييد الهى و پشتيبانى مردمى صورت نپذيرفته و شبهات سست و بى‏اعتبار طراحان آن در ماهيت اين واقعيت تاريخى خللى نمى‏تواند وارد كند .