خلاصه حالات

نهمين معصوم ،هفتمين اختر امامت، آن حضرت روز يك شنبه ، هفتم ماه صفر، سال 128 هجرى قمرى  در روستائى به نام أبواء بين مكّه معظّمه و مدينه منوّره ديده به جهان گشود.
نام : موسى صلوات اللّه و سلامه عليه .
كنيه : ابوالحسن ، ابوالحسن اوّل ، ابوالحسن ماضى ، ابوابراهيم ، ابوعلىّ، ابواسماعيل ، ابواسحاق و... .
لقب : عبد صالح ، كاظم ، باب الحوائج ، صابر، رجل ، امين ، عالم ، زاهر، صالح ، شيخ ، وفىّ، نفس زكيّه ،

امشب به راستى شبم از روز بهتر است
كاندر برابرم رخ فيروز دلبر است
در شب كسى نديده عيان گردد آفتاب
جز آفتاب من كه رخش مهر انور است
تنها نه بزم من ز جمالش فروغ يافت
كز نور روى او همه عالم منوّر است
پرسيد عارفى كه بگو كيست يار تو
كز عشق او تو را دل پر غم در آذر است
گفتم به او نشين و بشنو كه يار من
نور خدا و مظهر حقّ، عين داور است
هم زاده نبىّ بود و بضعه بتول
سبط نبىّ، ولىّ خداوند اكبر است
سِرّ علىّ، مقام جلىّ، نور منجلى
هفتم امام ، حضرت موسى بن جعفر است
از آدم و مسيح به درگاه جود او
چشم اميدشان همه چون حلقه بر در است
آدم طفيل و اصل وجود تو زين سبب
معلوم شد كه علّت غائى مؤخّر است
شاها به غير صادر اوّل كه جدّ تو است
عالم تمام مشتقّ و ذات تو مصدر است
امروز روز شادى زهراى اطهر است
خرّم دل رسول خدا، قلب حيدر است
روز ولادت است و نشاط است و خرّمى
اين روز با نشاط به عمرى برابر است
از دامن حميده برآمد مهين مهى
كز نور او سراسر عالم منوّر است
مسرور و شاد، صادق آل علىّ نگر
ميلاد با سعادت موسى بن جعفر است

ظهور نور هدايت بين مكّه و مدينه :

محدّثين و مورّخين و از آن جمله ابوبصير حكايت كند: امام جعفر صادق عليه السلام به همراه خانواده و بعضى از اصحاب كه من نيز همراه ايشان بودم ، اعمال حجّ را انجام داديم و سپس به سوى مدينه منوّره بازگشت نموديم . در بين راه ، به محلّى رسيديم كه (اءبواء) نام داشت ، حضرت دستور فرمود تا قافله پياده شوند و
استراحت نمايند. خانواده حضرت نيز با فاصله كمى از اصحاب ، فرود آمد و همان جا منزل گرفت ، پس از گذشت لحظاتى كه استراحت كرديم و غذا خورديم ، شخصى نزد امام صادق عليه السلام آمد و اظهار داشت : ياابن رسول اللّه ! همسرتان ، حميده پيام داد كه هر چه زودتر نزد او برويد؛ زيرا حالتى فوق العادّه برايش ‍ عارض گرديده است - يعنى ؛ در حال زايمان نوزاد مى باشد. امام عليه السلام با شنيدن اين خبر، سريع حركت نموده و به سمت همسرش رفت ؛ و پس از گذشت مدّتى كوتاه مراجعت نمود و تمام افرادى كه حضور داشتند، به احترام آن حضرت از جاى خود برخاستند و گفتند:
ياابن رسول اللّه ! خداوند، شما را به خير و سعادت بشارت دهد، چه خبر است و حميده در چه حالتى به سر مى برد؟