بهره گيرى از نفاق داخلى - تهدیدات فرهنگی راهبردهای مقابله در کلام ولی امر مسلمین حضرت آیت اللّه العظمی خامنه ای مدظله العالی نسخه متنی

بهره گيرى از نفاق داخلى

در اين زمينه نيز دشمن در رسيدن به مقصود خويش همانند تمامى مقاصد شوم خود از جبهه نفاق داخلى استفاده كرده و مىكند و منافقين و سست عنصران داخلى نيز مانند هميشه آب به آسياب دشمن ريخته و آنها را در اين توطئه يارى مىدهند.

سكاندار انقلاب در اين باره مىفرمايند:

«من مىدانم در بسيارى از اين مطبوعات آدم هاى خوب و مؤمن مشغول كارند (چه كسانى كه قلم مىزنند، چه كسانى كه اداره مىكنند) اما در لابلاى همين ها اثر انگشت «عبدالله بن ابى ها» را من مىبينم.... نااميد كردن ها، ياءس پراكنى ها...»(34)

و باز مىفرمايند:

«متاءسفانه بعضى افراد ساده دل كه شايد آدم هاى مغرضى هم دنبال قضايا باشند، وقتى مىبينند كشور به سمت سازندگى و آبادانى پيش مىرود به جاى كمك و همكارى و تسهيل امور و روشن كردن افق ديد مردم بر همه چيز هاله اى از ابهام و شك مىگسترانند، به گمان اينكه مردم را دچار ترديد كنند.»(35)

و نيز:

«بدانيد اين خوش بينى و اميد بجاست، شما آن شجره طيبه اى هستيد كه فرمود: اَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِى الَّسماءِ تُؤْتى اُكُلَها كُلَّ حينٍ بِاِذْنِ رَبِّها؛

چرا به آينده خوش بين نباشيم يك ملت باشجاعت، باشهامت، نيرومند، متحد، اهل كار، خوش فكر و بااستعداد، ساكن بر سرزمين سرشار از بركات الهى، چرا به آينده اميدوار و خوش بين نباشد؟ درحالى كه روزهاى سختى را پشت سر گذاشتيم و گذرانديم، اگر بنا بود كسى بدبين و نااميد باشد آن روزها بايد بدبين و نااميد مىبود.»(36)

توصيه هاى راهبردى

موارد زير در تحقق آرمانهاى ياد شده توصيه مىگردد:

1- تبيين بازخورد ماءيوس شدن مردم از آينده و بيان صدمه هايى كه به انقلاب وارد مىشود.

2- ترسيم آينده اى روشن و اميدواركننده

3- پرهيز از رفتارهايى كه اميد را در دل مردم مىميراند.

4- ايجاد حسن اعتماد مردم به مسؤولين و برنامه هاى مختلف دستگاه هاى اجرايى و برنامه ريزى

5- سست كردن اساس و بنيان انقلاب در ذهن مردم

بوق هاى تبليغاتى استكبار جهانى در ادامه توطئه هاى خود عليه انقلاب اسلامى و مردم ايران چنين وانمود مىكنند كه اساس و پايه انقلاب در ذهن مردم و مسؤولان كشور متزلزل شده و ملت پاى بندى خود را نسبت به اصول اسلامى آن ازدست داده است تا بدين ترتيب با توسعه اين جوّسازى ها مردم را نسبت به انقلاب اسلامى خود دچار ترديد نمايند:

«در اين جنگ تبليغاتى اين طور وانمود مىشود كه ملت ايران از حركت عظيم انقلاب و شعارهاى آن و از حاكميت اسلام و قرآن پشيمان شده و مسؤولان كشور به اسلام و انقلاب پشت كرده اند و به عنوان شاهد و نمونه ادعا مىشود كه دولت ايران درصدد ايجاد روابط دوستانه با دولت آمريكاست.»(37)

همچنين مىفرمايند:

«دشمن مىخواهد از طريق تبليغات با راديوها، نوشتجات، مقالات، مجلات و اظهارات آدم هاى بى خبر و ناآگاه كه تحت تاءثير تبليغات جهانى قرار دارند و حرف مىزنند در جامعه بذر ترديد و شك و بى اعتمادى و بدبينى بپاشند.»(38)