غفلت مسؤولان از دشمن بيرونى و نقشه ها و توطئه هاى ايشان براى نظام اسلامى يك تهديد به شمار مىرود. لذا مسؤولين نظام بايد همواره با هوشيارى كامل مراقب دشمنان باشند و هيچ گاه كشور را در مقابل توطئه هاى آنها ايمن ندانند و به دشمن خود اعتماد نكنند. و آنرا هميشه به عنوان يك تهديد جدى به حساب آورند«... البته غفلت مسؤولان هم تهديد است.»(175)
رهنمود ولايت
الف - نبايد از دشمن غافل بود
«به هرحال طبيعت دشمن را بايد شناخت، ما نبايد لحظه اى از كيد دشمن غافل باشيم، اين نكته را بايد به مردم گفت.»(176)
ب - بصيرت
مقام معظم رهبرى با اشاره به دو صفت صبر و بصيرت در امام على عليه السلام مىفرمايند:«اميرالمؤمنين عليه السلام از اوائل نوجوانى تا هنگام مرگ دو صفت بصيرت را با خود همراه داشت: بيدارى و پايدارى. او يك لحظه دچار غفلت و كج فهمى و انحراف فكرى و بد تشخيص دادن واقعيت ها نشد.»(177)
توصيه هاى راهبردى
راهكارهاى زير در راستاى تحقق رهنمودهاى ولايت توصيه مىگردد:1- ترويج تفكر دشمن شناسى بين مردم و مسؤولين2- آگاهى دادن به مردم و ايجاد هوشيارى بين مسؤولين و مردم3- ايجاد تمهيدات لازم و كسب آمادگى دربرابر دشمن در تمامى زمينه ها4- ايجاد بصيرت عمومى با انجام كارهاى فرهنگى و آموزشى
7- كوتاهى در انجام كار فرهنگى
مسؤولين دستگاه هاى فرهنگى كشور بايد نسبت به انجام كار فرهنگى چه در داخل كشور و چه خارج از آن ساعى و كوشا باشند، چه آنكه هرگونه كوتاهى و سهل انگارى باعث عقب ماندگى فرهنگى بوده و بدون ترديد آنچه كه تاكنون در اين زمينه انجام شده در شاءن انقلاب اسلامى ايران كه اساس آن بر تغيير فرهنگ استوار است، بسيار ناچيز و پرداختن به آن با توانى مضاعف و شتابى فزاينده تر امرى است ضرورى و لازم:«حقيقتا كار فرهنگى در كشور، متناسب با پيشرفت و ريشه دواندن انقلاب در جامعه نيست. ما امروز خيلى كارهاى فرهنگى بايد مىكرديم كه نكرديم. خيلى برنامه ها بايد مىريختيم كه نريختيم. حقيقتا دستمان از خيلى كارها چه در داخل و چه در خارج كشور، خالى است.»(178)و نيز مىفرمايند:«اگر امروز را با قبل از انقلاب مقايسه كنيم، ما خيلى وضعمان خوب است ؛ برجستگى هم داريم. اما اگر با آنچه كه بايد باشيم مقايسه كنيم، نه، عقبيم. من صريحا اعتقاد دارم كه عقبيم.»(179)
رهنمود ولايت
الف - رسيدگى به مسائل فرهنگى
«مسائل فرهنگى حقيقتا در خور اين است كه با آن، با سعه صدر و اهتمام و دلسوزى عميق و همراه با خبرگى و كارشناسى رسيدگى شود.»(180)
ب - جديّت و پُركارى
«بيكار بودن و كم كارى دستگاه امور فرهنگى كشور درمقابل طرح نظرات غلط و ناحق، خطرناك است و اين امر موجب نگرانى است.»(181)
ج - هوشيارى مجموعه فرهنگى كشور
«خطر بزرگ آنجا است كه ناگهان خود را درميان يك جريان و فكر غلط احساس كنيم و با تصور خودى بودن آن، از جبهه بندى و مواجهه صحيح غافل شويم.»(182)د - صف آرايى فكرى و منطقى در برابر جريان غلط فكرى«ما با قلع و قمع فكر و جريان غلط موافق نيستم، اما ضرورى است كه صف آرايى فكرى و منطقى درمقابل آن وجود داشته باشد.»(183)
توصيه هاى راهبردى
پيشنهادات زير به عنوان توصيه هاى راهبردى ارائه مىگردد.1- پرداختن به كار فرهنگى با بهره گيرى از روش هاى علمى و تمامى ابزار و امكانات موجود.2- جهت گيرى دستگاه هاى توليدى فرهنگى نظير صدا و سيما و مؤسسات ساخت فيلم و... بر اساس منويات مقام معظم رهبرى3- استفاده از افراد كاردان، متخصص و كارشناس در امور فرهنگى4- سرمايه گذارى هر چه بيشتر در اجراى برنامه فرهنگى در مدارس مختلف5- اطلاع رسانى بموقع و صحيح به مردم در شناساندن خطوط فكرى سالم و ناسالم و ضرورت مرزبندى6- تقويت بنيه علمى و فرهنگى و اعتقادى كاركنان ادارات و دانش آموزان و دانش جويان با برنامه ريزى صحيح7- مقابله با تهاجم فرهنگى بيگانگان
8- بى توجهى مسؤولين نسبت به سرنوشت انقلاب
از جمله موارد ديگرى كه بايد به آن توجه جدى نمود آن است كه اگر خداى ناكرده مسؤولين نظام نسبت به سرنوشت انقلاب بى تفاوت شده و به آن بى توجهى نمايند، بدون ترديد نظام در معرض نابودى قرار خواهد گرفت و دشمنان ديرينه با طرح نقشه هاى حساب شده خود، آن را از پاى درخواهند آورد.مقام معظم رهبرى با اشاره به عواملى كه باعث بوجود آمدن «حادثه كربلا» گرديد، مىفرمايند:«از ديگر عوامل مؤثر در بوجود آمدن ماجراى امام حسين عليه السلام اين بود كه پيروان حق كه ستون هاى بناى ولايت و تشيّع محسوب مىشدند از توجه به سرنوشت دنياى اسلام اعراض كردند و به آن اهميتى ندادند و نتيجه آن شد كه دشمن بى رحمانه تاخت و اينها همان قدم اول عقب نشستند.»
توصيه هاى راهبردى
1- زنده نگه داشتن نهضت اسلامى و حفظ پويايى و حركت تكاملى آن2- بيان دستاوردهاى انقلاب و ضرورت حفظ اصول و پايه هاى اساسى آن در تمامى مناسبات داخلى و خارجى3- تربيت انسان هاى مستعد براى تصدى مشاغل دولتى در سطوح بالاى نظام4- نظارت دقيق بر عملكرد مسؤولين
9- خروج روحانيّت از زىّ طلبگى
از جمله شاخصه هاى برجسته و غير قابل انكار در نظام مقدس اسلامى اين مسئله مىباشد كه همواره روحانيون در پيشبرد اهداف و به ثمر رسيدن حركتهاى اصلاح طلبانه و ارشاد به صراط مستقيم اسلامى در امر اداره جامعه نقش اول و اساسى ايفا كرده و در اين زمينه همواره براى مردم الگو بوده اند، لذا خواسته يا ناخواسته رفتار اجتماعى و سيره عملى آنها بطور قطع و يقين با اهداف نظام و مردم مرتبط مىباشد، و عملكرد آنها به پاى عملكرد نظام و اسلام گذاشته مىشود. به همين خاطر اگر خداى ناكرده رفتار علمى آنها منطبق بر سجايا و خصائص اسلامى و سيره نبوى (صل) نباشد، قطعا ضربات جبران ناپذيرى به نظام و اسلام وارد خواهد آمد.و اين همان مطلبى است كه به دفعات مورد توجه و عنايت حضرت امام و مقام معظم رهبرى بوده و متذكر آن گرديده اند كه:«امروز اگر روحانيت از زىّ خود خارج بشود و قدرت طلبى و قدرت نمايى و سوءاستفاده بكند و اگر عملى از او سر بزند كه حاكى از ضعف تقوا و ورعى باشد كه مردم در او سراغ كردند و به او اعتماد دارند، هر كدام از اينها لطمه اش غيرقابل جبران است. از اين جهت هم، امروز وضع ما روحانيون استثنايى است يعنى با دوره قبل از انقلاب فرق مىكند.»(184)
رهنمود ولايت
روحانيت بايد زىّ خود را حفظ كند و بيش از گذشته مراقب رفتار و عملكرد خود باشد.«روحانيت در سايه پارسايى بود كه اين حيثيت و آبرو را پيدا كرد، اين پارسايى و بى اعتنايى به دنيا و به زخارف بايد حفظ شود.»(185)
توصيه هاى راهبردى
1- حفظ سبك ساده زيستى روحانيت و تبليغ و بيان آن براى مردم2- حفظ و تقويت ارتباط روحانيت با مردم بخصوص روحانيونى كه مسؤوليت دارند.3- روحانيت همچنان مرجع و ماءواى مراجعين باقى مانده و به عنوان بالاترين معتمد مدّنظر مردم باشند.4- نظارت دقيق بر عملكرد اجتماعى و زىّ روحانيت توسط مراجع ذى صلاح5- الگوسازى از زندگى و رفتار عملى روحانيون براى مردم
10- نرمش دربرابر دشمن
چنانچه مسؤولين بخواهند دربرابر دشمن از خود نرمش نشان دهند، با اين تصور كه با نرمش دشمن را در مقابله و تهديدات خود متوقف كنند، خطاى بزرگ و نابخشودنى را مرتكب شده اند، زيرا دشمن كسى نيست كه با نرمش طرف مقابل خود عقب بنشيند، بلكه برعكس اگر ما يك قدم عقب نشستيم دشمن صد قدم جلوتر خواهد آمد، او دنبال استعمار مجدد ايران است و بس.مقام معظم رهبرى در اين زمينه مىفرمايند:«خطاى بزرگى است اگر كسى گمان كند كه با نرمش و عقب نشينى مىتوان دشمن را از پيشروى بازداشت. دشمن يعنى استكبار جهانى و بطور ويژه آمريكا و صهيونيستم به چيزى كمتر از بازگرداندن وضع پيش از انقلاب يعنى سلطه كامل سياسى، اقتصادى و قبضه كردن ايران و بر سرِ كار آمدن دست نشانده اى همچون محمدرضا پهلوى راضى نخواهد شد.»(186)
توصيه هاى راهبردى
1-ترويج روحيه دشمن شناسى و دشمن ستيزى درميان آحادملت ايران2- گوشزد كردن خطر نفوذ و سيطره دشمن3- اطلاع رسانى از عملكرد منفى كشورهاى استعمارگر در اقصى نقاط جهان4- مقابله منطقى با تفكرات تساهل و تسامح در برابر دشمن5- برخورد جدى با غرب زدگان و شرق زدگان در دستگاه هاى اجرايى
لطفا منتظر باشید ...
