[مقصد دوّم در مواقيت احرام است‏] - مناسک حج نسخه متنی

[مقصد دوّم در مواقيت احرام است‏]

مقصد دوّم در مواقيت احرام است بدان كه محل احرام [بستن- ش‏]- كه آن را ميقات مى‏گويند- مختلف مى‏شود به اختلاف طرقى كه مكلّف عبور از آنها مى‏كند و به مكّه مى‏رود، پس كسى كه راه او از مدينه منوّره باشد ميقات او «مسجد شجره» است، و آنرا «ذو الحليفه» مى‏گويند، و جايز است از براى او در وقت ضرورت تأخير احرام تا ميقات اهل شام.

و كسى كه از راه عراق و نجد برود ميقات او «وادى عقيق» است، اوائل آن را «مسلخ» مى‏گويند، و اواسط آن را «غمرة»، و اواخر آن را «ذات عرق» مى‏گويند كه احرامگاه عامّه است. و افضل احرام از مسلخ است اگر به طور يقين معلوم شود، و الّا تأخير احوط است تا يقين [حاصل- ش‏] كند كه در وادى عقيق رسيده است، و احوط آن است كه تأخير نكند تا به «ذات عرق»، بلكه بعضى از علماء ما «1» جائز نمى‏دانند تأخير را، و اگر تقيّه اقتضا كند تأخير را تا به «ذات عرق»، پيش از رسيدن به آن‏جا نيّت احرام كند و تلبيه را به اخفات گويد و رخت خود را در نياورد، و اگر ممكن شود در بياورد در مخفى و جامه احرام [را- ش‏] مى‏پوشد و باز آن را در مى‏آورد و رخت خود را مى‏پوشد و به جهت آن فديه مى‏دهد چنان چه خواهد آمد، و جامه احرام نپوشد تا به «ذات عرق» رسد آن وقت جامه احرام [را- ش‏] بپوشد و اظهار كند كه حالا (الحال- خ ل) محرم مى‏شوم.

و كسى كه راه او از طايف باشد ميقات او «قرن المنازل» است.

و كسى كه از راه يمن برود ميقات او «يلملم» است كه اسم كوهى است.

(1). المقنع: 217، النهاية: 210.