فصل دوّم در وقوف به عرفات [است- ش] و در آن دو مقصد است:
[مقصد اوّل در واجبات است]
مقصد اوّل در واجبات است بدان كه واجب است وقوف به عرفات، و آن موضعى است محدود به حدّود معروفه، و مراد از وقوف همين بودن است در آن مكان، چه سواره و چه پياده، چه متحرك و چه ساكن، بلى اگر در مجموع زمان خوابيده باشد يا بىهوش باشد وقوف او باطل است.و واجب است بنابر احوط بودن در آن جا از ما بعد زوال تا غروب شرعى كه وقت افطار و نماز مغرب است، پس كافى نيست حضور در آن مكان در وقت عصر مثلا.و واجب است در آن نيّت به اين نحو كه: «مىباشم در عرفات از پيشين امروز تا شام در حج تمتع حجة الاسلام به جهت اطاعت خداوند عالم».
لطفا منتظر باشید ...
