[مقصد سوّم در واجبات احرام است]
مقصد سوّم در واجبات احرام است و آن چه متعلق به آنها است اما واجبات در احرام پس سه چيز است: [اوّل نيّت]
اوّل: نيّت است به آن كه قصد كند احرام بستن را از براى عمره تمتع حجّة الإسلام به جهت اطاعت فرموده خداوند عالم، و معنى احرام بستن- چنان چه [بعضى] «1» ذكر كردهاند-: به خود قرار دادن ترك امورى چند است كه خواهد آمد، به جهت توجّه به مكّه، به جهت اداء افعال معهوده. [دوّم تلبيه]
دوّم: گفتن چهار تلبيه است، [و واجب آن يك دفعه است، و مقدار استحباب تكرار آن گذشت]، و صورت تلبيه (آن- خ ل) بنابر احوط، بلكه اصح [اين است]: «لبّيك اللّهمّ لبّيك، لبّيك لا شريك لك لبّيك، إنّ الحمد و النّعمة لك و الملك، لا شريك لك». و واجب است تصحيح اين فقرات چنان چه تصحيح تكبيرة الاحرام و قرائت حمد و سوره و غير آن در نماز واجب است، و احوط و اولى كسر همزه «إنّ» و فتح كاف «الملك» است، و اگر تكرار «لك» بعد «الملك» نمايد بد نيست.و بدان كه واجب است تعلّم آن اگر ندانسته باشد آن را، يا كسى او را تلقين كند، و اگر ممكن نشود جمع كند ميانه تلفّظ به آن به هر نحو كه ممكن شود و ترجمه آن و نايب گرفتن در گفتن آن. [سوم پوشيدن لباس احرام]
سوم: واجب است قبل از نيّت و تلبيه، پوشيدن دو جامه احرام كه يكى از آنها (اينها- خ ش) ستر كند ما بين ناف و زانو [را- ش] كه آن را «ازار» گويند، و ديگرى كه آن را «رداء» گويند، آن قدر باشد كه(1). غاية المراد 1: 389.