درس اخلاق نسخه متنی

قيمت دارد ( ( و بكى على نفسه ) ) خوشا به حال كسى كه به حال خودش گريه كند حالبا اين توصيف
گريه هارون
الرشيد مؤثر است ؟ ابدا
چرا ؟ چون براى هارون الرشيد
در درجه اول خود او مطرح است ( ( من ) ) او مطرح
است همه چيز را براى خودش مى خواهد
خدا را هم براى خودش مى خواهد
قرآن را هم از ظاهر دل و ظاهر وجودش
انجام مى دهد
و در باطن نيز اين كارها را براى خودش مى كند و در حقيقت خودش را عبادت مى كند اين تكبر
است مواظب باشيد تكبر نورزيد
اينكه من شغلم اين است
اينكه من چنين امكانى دارم
اينكه چنين سوادى
دارم و يا چنين نقطه برجسته و ممتازى دارم شما را گول نزند كه وقتى به ديگران نگاه مى كنيم
مثل همان
كسى باشيم كه از بالاى شمس العماره با حال تحقير به ته آن خيابان به مردم نگاه مى كند انسان خودش را
در محاسبه نبايد بالاتر از ديگران به حساب بياورد چرتكه كه بيندازيم
مى گوييم ما
نماز كه مى
خوانيم عبادت كه مى كنيم
دعا كه مى خوانيم
گريه كه مى كنيم
صدقه همكه مى دهيم
در راه اسلام هم كه
هستيم
پس ما از اين مردم
از آن دسته و يا آن گروه بالاتريم اين احساسى كه من بالاترم احساس بد و
احساس مضرى است تكبر است البته انسان خودش را از دشمنان خدا بايد بالاتر بداند معلوم است دوستى با
خدا افتخارى است
اما در مقابل دوستان خدا و در مقابل مؤمنين بايد خودش را كوچك بداند تكبر
انسان را
ساقط مى كند از تكبر اين گردن كلفتهاى عالم داستانها هست