لطفا منتظر باشید ...
داخل باغى مشجر كه موضع استتارى آنها مناسب ود مكان گرفته بودند و هر شب شناسائى توسط كشتى هاى
شناسائى و گاهى گشتى هاى رزمى بعمل مى آمد درست شب ماقبل حمله بود ساعت سه بعد از نصف شب از خاكريز
توسط فرمانده دسته شناسائى به من زنگ زدند كه عده ائى سياهى از مقابل خاكريز يعنى از طرف دشمن بطرف
خاكريز ما مى آيند و توسط سرچ لايت (دوربين هاى ديد در شب ) نگاه ميكردند و سياهيهاى متحرك را ميديدند.منطقه بسيار حساس و بين خاك ريز ما و دشمن ارتفاعات كوچك يعنى تپه هاى كم ارتفاعى رملى و دره هاى رملى
كه با پوشش سبزه عيد پوشانده شده بودند در نتيجه حركت خيلى راحت بعمل مى آمد و بلا درنگ پس از اطلاع
دسته شناسائى خود را به خط مقدم رساندم و در سنگر فرمانده شناسائى با دقت تمام رديابى نموديم حتى به
گرهانها و دسته ها آماده باش داديم كه مبادا غافلگير دشمن نشويم و دقايقى با اضطراب كمين اين
موضوع را گذرانديم لكن پس از چند دقيقه مشاهده كرديم چند ستون سياهى مرتب بجلو مى آيند و صداى زنگوله
هم بگوش ميرسد تا جلوتر رسيدند ديديم تعدادى كثيرى گاوميش و گاو با ستون از آباديهاى اطراف كه بين
ارتفاعات برغازه و سايت ها كه يك جلكه وسيع بوده و داراى يك بند خاكى ميباشد هستند باز هم دقت عمل و
كمين پرسنل محفوظ بود تا اين حيوانات سرگردان كه بلا صاحب مانده بودند و صبح ها زود قبل از طلوع از
خانه و اباديها خارج بطرف رودخانه كرخه و حاشيه آن مى آمدند و تا غروب در آب و علف مى ماندند و سپس جهت
استراحت به جايگاههاى اصلى خود آباديها مراجعت ميكردند كه يك واحدى از سپاه جهت جمع آورى و نگهدارى
اين حيوانات تشكيل و منطقه را از وجود حيوانات پاكسازى كردند و يك شب آزمايش بيدارى و كمين جهت پرسنل
خط محسوب گرديد.
داستان جوانمردان عمليات فتح المبين سال 61 : قسمت دوم
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ شب حمله بسيار هيجان انگيز و پر خروش بود و تدابير و پيش بينى ها و همچنين جو و زمين كلا نسبت بهعمليات ديگر ما مساعد و بهتر پيشترفت داشت و يكانهاى شركت كننده در عمليات فتح مبين مثل عمليات ثامن
الائمه (حصر آبادان ) بسيار منظم و ادغام شده و از آمادگى صد در صد بهره مند بودند طول مشترك خط
استقرار از جاده كربلا در امتداد رقابيه شروع ميشد از شرق ارتفاعات برغازه به شرق ارتفاعات سايت ها
تا نزديكيهاى پل خضر يعنى جاده مهران و دشت عباس امتداد داشت و يك عمليات گسترده و طويل در عين حال
بسيار مسنجم و مرتب بود ارى قدرت اتش دشمن نسبت به ما خيلى زياد بود چون ادوات زرهى دشمن بيشتر از ما
بود گاهى از تانكهاى ما يك يا دو گلوله به هدفى ميزدند دشمن بلافاصله پنجاه گلوله بى هدف و از روى ترس
پرتاب ميكردند يا از هلى كوپترهاى ما يك يا دو فروند جهت زدن هدفى پرواز ميكردند دشمن حدود نيم ساعت
بلكه بيشتر يك آتش تهيه همه جانبه انجام ميداد و هيچكدام هم داراى هدف نبود و هلى كوپتر يا تانك ما يا
تفنگ 106 ميليمترى ما خوشبختانه هدف منظور خود را هم ميزدند.كه در بين رزمندگان اين موضوع سخن لطيفه شده بود گاهى بهمديگر مى گفتند چه كسى چوب به لانه زنبور
دراز ميكند يعنى يك گلوله بزند تا دشمن يكساعت در اضطراب و پرتاب اتش دست و پا ميزند شب فرا رسيد لحظه
شمارى ميشد تا ساعت 12 رسيديم رمز شروع عمليات از رده هاى بالا اعلام گرديد يكانها از خط خاكريز به
هدفهاى معين در روبروى خود حركت و اولين هدف تپه شماره 20 بود كه كلا مقابل مواضع دشمن بشعاع خيلى
وسيع مين گذارى و سيم خاردار كشيده شده بود با تمام ايجاد اينگونه موانع و حجم آتش بيشتر آن شب
رزمندگان دلير و جوانمردان ميدان رزم نتوانستند كارى از پيش ببرند البته چند عامل در اين عوامل را
موثر ميدانند يك مواضع آنان از نظر ارتفاع بلندتر از مواضع ما بود ما بايد بطرف دشمن رو بارتفاع
ميرفتيم ولى آنان ما راحت تر مى ديديم و آتش سلاحهايشان بما مسلط بود دوم ما مهاجم بوديم از سنگرها
و استحكامات خود جداشده بطرف دشمن در حال حركت بوديم لكن شدمن از استحكامات و از سنگرهاى استحفاظى
خود ما را زير آتش ميگرفت سوم وجود موانع بيشتر كه دشمن در مسير ايجاد كرده و عبور از آنها و پاكسازى
آنها مشكلات بيشترى داشته و حركت و عمليات ما را هم كشف ميكرد با تمام اين عوامل شب اول رزمندگان با
تمام تلاش به مواضع خود برگشتند اما تبادل آتش قطع نميشود بخصوص از طرف دشمن مدام آتش ريزى هست عصر
روز بعد چند هلى كوپتر خودى جهت زدن تانكهاى دشمن به پرواز در آمدند و از روى رودخانه كرخه با ارتفاع
