دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 5

2149.تاريخ الطبرى ـ به نقل از محمّد و طلحه ـ : وقتى
على عليه السلام به ربذه رسيد، در آن‏جا اقامت گزيد و از آن جا محمّد بن ابى
بكر و محمّد بن جعفر را به كوفه روانه ساخت و براى اهل كوفه چنين
نوشت: «به‏راستى كه من شما را از ميان شهرهاى ديگر برگزيدم و براى
حوادث پيش آمده، به شما روى آوردم. پس ياران و ياوران دين خدا
باشيد و ما را يارى دهيد و به سوى ما برخيزيد. آنچه ما مى‏خواهيم،
اصلاح است تا امّت به برادرى بازگردند. و هر كس اين را دوست بدارد
و برگزيند، حق را دوست داشته و برگزيده است، و هر كس اين را
دشمن بدارد، حق را دشمن داشته و آن را كوچك شمرده است».

آن دو مرد رفتند و على عليه السلام در رَبَذه ماند و آماده پيكار مى‏شد. پيكى
به مدينه فرستاد و آنچه از سلاح و مَركب مى‏خواست، براى او رسيد و
كارش بالا گرفت و در ميان مردم به پا خاست و برايشان سخنرانى كرد
و فرمود:

«به‏راستى كه خداوند ما را به واسطه اسلام، گرامى داشت و
مرتبه‏اى بلند بخشيد و پس از خوارى، كمى، دشمنى و دورىِ از هم، با
يكديگر برادرمان ساخت. مردم بدين سان بودند تا خدا مى‏خواست.
اسلام، دين آنان و حقيقت، در ميانشان، و قرآن، پيشوايشان بود تا آن كه
اين مرد (عثمان) به دست اين گروه كشته شد؛ گروهى كه شيطان، آنان
را برانگيخت تا در ميان اين امّتْ اختلاف اندازند. بدانيد كه اين امّت،
هميشه پراكنده خواهد بود، چنان كه امّت‏هاى پيشين چنين بودند؛ و به
خداوند پناه مى‏بريم از شرّ آنچه كه اتّفاق خواهد افتاد».

بار ديگر بازگشت و فرمود:

«به‏راستى كه به حتمْ آنچه مى‏بايد به وقوع پيوندد، اتّفاق خواهد
افتاد. بدانيد كه اين امّت، هفتاد و سه فرقه خواهد شد. بدترينِ آنان،
گروهى‏اند كه خود را به من منسوب مى‏كنند و به رفتار من عمل
نمى‏كنند. به تحقيق كه شما دريافتيد و ديديد. به دينتان پايبند باشيد و از
هدايت پيامبرتان هدايت جوييد، و از سنّت او پيروى نماييد،