6 / 9
اعلام خبر اشغال بصره
2180.تاريخ الطبرى ـ به نقل از محمّد و طلحه ، در گزارشجمليان ـ: آنان [طى نامهاى] به مردم شام، كارها و اهداف خود را
[چنين] نوشتند:ما براى فرو نشاندن جنگ و برپاداشتن كتاب خداوند از مدينه
خارج شديم تا حدود الهى در ميان افراد بالا دست و فرودست، چه
زياد باشند و چه كم، به اجرا درآيد [و بر اين راه، ادامه مىدهيم] تا
خداوند، ما را از آن باز دارد.نيكان و بزرگان بصره با ما بيعت كردند و اشرار و اوباش به مخالفت
با ما برخاستند و ما را با اسلحه به عقب راندند و [نيز] در ضمن سخنان
خود [و براى تهديد ما [گفتند: ما اُمّ المؤمنين را به گروگان مىگيريم تا
آنان را به حقْ فرمان دهد و بر آن، وا دارد.خداوند، روش مسلمانان را مكرّر به آنان گوشزد نمود، تا وقتى كه
عذر و بهانهاى باقى نمانْد. قاتلان امير المؤمنين (عثمان) را به جنگ
طلبيد. آنان به خانهها خزيدند و كسى جز حرقوص بن زهير نمانْد و
خداوند سبحان، از او انتقام خواهد گرفت ـ إن شاء اللّه ـ و آنان همان
گونه بودند كه خداوند توصيف كرده بود.شما را به خداوند سوگند مىدهيم كه قيام كنيد، همان گونه كه ما قيام
كرديم. ما و شما، خداوندرا ملاقات خواهيم كرد. خداوند، عذرى
بر ما باقى نگذارْد و آنچه بر عهده ما بود، به انجام رسانيديم.مانند همين نامه را براى كوفيان و مردم يمامه و اهل مدينه نيز
نوشتند. 2
1 - تاريخ
الطبرى: 4/469، الكامل فى التاريخ: 2/320. نيز، ر. ك: أنساب الأشراف: 3/28.2 - تاريخ الطبرى: 4/472.