شبانه -2 - آیدا در آینه نسخه متنی

شبانه -2

ميان خورشيد
هاي هميشه

زيبائي تو

لنگري ست -

خورشيدي که

از سپيده دم
همه ستارگان

بي نيازم مي
کند

نگاهت

شکست ستمگري
ست -

نگاهي که
عرياني روح مرا

از مهر

جامه ئي کرد

بدان سان که
کنونم

شب بي روزن
هرگز

چنان نمايد

که کنايتي
طنز آلود بوده است

و چشمانت با
من گفتند

که فردا

روز ديگري ست
-

آنک چشماني که
خمير مايه مهر است!

وينک مهر تو:

نبرد افزاري

تا با تقدير
خويش پنجه در پنجه کنم

***

آفتاب را در
فراسوهاي افق پنداشته بودم

به جز عزيمت
نابهنگامم گزيري نبود

چنين انگاشته
بودم

آيدا فسخ
عزيمت جاودانه بود

***

ميان آفتاب
هاي هميشه

زيبائي تو

لنگري ست -

نگاهت شکست
ستمگري ست -

و چشمانت با
من گفتند

که فردا

روز ديگري ست