سرودي براي سپاس و پرستش
بوسه هاي توگنجشککان پر
گوي باغندو پستان هايت
کندوي کوهستان هاست و تنترازي ست
جاودانهکه در خلوتي
عظيمبا منش در
ميان مي گذارند تن تو آهنگي
ست و تن من کلمه
ئي ست که در آن مي نشيندتا نغمه ئي در
وجود آيد :سرودي که
تداوم را مي تپد در نگاهت همه
مهرباني هاست :قاصدي که
زندگي را خبر مي دهد و در سکوتت
همه صداها :فريادي که
بودن را تجربه مي کند