واجبات و محرمات در شرع اسلام نسخه متنی

143 - واجب است بر پدر و جد پدرى، تهيه مقدمات ازدواج فرزند پسر و دختر، در صورت تمكن آنان و عاجز بودن فرزند و در معرض گناه قرار گرفتن وى و بلكه در فرض نياز مبرم فرزند، چه در معرض گناه باشد يا نباشد.

نيز واجب است بر فرزند تهيه مقدمات ازدواج پدر و مادر، يا شروط فوق، از باب وجوب انفاق؛ و مساله محل اختلاف است.

144 - واجب است بذل نفقه دائم بر زوجه افضا شده، گرچه او را طلاق دهد. و معنى افضا آن است كه عقد دختر غير بالغى بر مردى به دست ولى شرعى طبق اقتضأ مصلحت ملزمه اى خوانده شده باشد و اتفاقا زوج مزبور قبل از سن بلوغ با وى آميزش كند و در نتيجه مجراى بول و حيض يا مجراى حيض و غائط او را يكى نمايد، بر اين مرد واجب مىشود نفقه و خرج زندگى او را تا آخر عمر خود بپردازد گرچه او را طلاق دهد و او با ديگرى ازدواج كند.

145 - هم بستر شدن مرد فوق با زن مذكور كه زوجه مفضاة ناميده مىشود حرام ابدى است گرچه فعلا هم زن او باشد و طلاق نداده باشد.

146 - واجب است جدا شدن از شوهر و عده وفات نگه داشتن، براى زنى كه شوهرش، مرتد فطرى شود؛ خواه بعد از ارتداد توبه كند يا نكند، مبدأ عده، اول ارتداد است.

147 - واجب است اعلام و اظهار كردن مرد عيوب چهارگانه خود را، به هنگام عقد نكاح و آنها عبارتند از:

1) ديوانگى، هر چند ادوارى.

2) نداشتن بيضتين و يا فاسد بودن آنها.

3) مقطوع الالة بودن.

4) عنين بودن يعنى قدرت آميزش نداشتن.