واجبات و محرمات در شرع اسلام نسخه متنی

148 - واجب است اعلام و اظهار كردن زن هر يك از عيوب هفت گانه زير را، به هنگام عقد نكاح.

1) ديوانگى.

2) غده فرجى مانع از جماع.

3) جذام.

4) گنگى.

5) برص.

6) نابينايى.

7) افضا.

149 - واجب است عمل كردن هر يك از مرد و زن به شرط يا شروطى كه در ضمن عقد نكاح يا عقد لازم ديگر نسبت به يكديگر، بر عهده گرفته اند نظير: تعليم قرآن، به حج بردن، از وطن بيرون نبردن و غيره، چه شرط را مرد بر عهده زن قرار داده باشد يا زن بر عهده مرد.

150 - واجب است تمكين زن و عدم امتناع او از هر گونه امتناع و التذاذ مرد، چه جماع باشد يا غير آن، مگر با عذر شرعى. و حرام امتناع از هر التذاذ او مگر در صورت عذر.

151 - واجب است بر مرد تأمين هزينه زندگى زن دائمى خود از قبيل: خوراك، پوشاك، مسكن و... به نحو متعارف زمان و محيط و همچنين تكفل به نفقه ايام عده زجعيه.

152 - واجب است حسن معاشرت مرد با همسر، و زن با شوهر خود، در كلام و آداب و اخلاق فردى و اجتماعى و رفتار خانوادگى به طور متعارف كه ترك آن را سوءالعشرة (بدرفتارى) نامند.