واجبات و محرمات در شرع اسلام نسخه متنی

دو) اجاره كه واجب است بر اجاره دهنده مورد اجاره را تحويل مستاجر دهد، يعنى در اجاره املاك عين خارجى را، و در اجاره اشخاص خود اجير را، و واجب است بر مستاجر وجه الاجاره را تحويل موجر دهد. و تخلف هر يك حرام است مگر در موارد خاص.

سه) وقف، كه واجب است بر واقف و موقوف عليه، پس از تحويل دادن عين موقوفه و تمام شدن عقد وقف، بر طبق وقف عمل كنند و حرام است بر واقف رجوع و تغيير عنوان وقف پس از تماميت، چنانچه حرام است بر ديگران ابطال يا تغيير آن پس از مرگ واقف، چه وقف عام باشد مانند مسجد و مدرسه و پل، يا وقف خاص بر اولاد و غير اولاد، مگر در برخى از موارد.

چهارم) صلح، كه واجب است كسانى كه در مورد ملك مشكوك و يا بدهى مورد اختلاف يا عمل مورد نزاع، عقد مصالحه جارى كردند، بر وفق قرارداد صلحى خود عمل كنند، حرام است آن را نقض كنند مگر در موارد خاص.

پنج) وصيت، كه واجب است عمل كردن وصى بر طبق وصيت، پس از پذيرفتن و مسجل شدن، و تخلف از آن حرام است يا به اينكه به كلى عمل نكنند يا از وقت لازم تاخير اندازند، يا هدف وصيت كننده را تغيير دهند، يا شرايط ديگر را انجام ندهند، چنانچه حرام است حيف و ميل وصيت كننده، مانند آنكه وصيت كند فلان وارث را از ارث محروم كنيد، يا حق فلان طلبكار را ادا نكنيد يا از مال من فلان معصيت مصرف نماييد.

شش) نكاح و ازدواج، كه واجب است بر طرفين پس از اجراى عقد و تماميت اين پيمان مقدس، بر وظايف شرعى خود عمل كنند، و امتناع هر يك از وظايف خود، نقض عهد و حرام مؤكد است.

هفت) مزارعه، يعنى معامله زراعى كه غالبا يك نفر متكفل دادن زمين و آب و امكانات مىشود و نفر ديگر متعهد بر اشتغال به كشت و زرع مىگردد كه واجب است بر طرفين معامله پس از عقد و تماميت قرار داد، بر طبق عقد عمل كنند و نقض اين عهد نيز حرام است.

هشت) مساقات، يعنى معامله درخت و عمل، كه صاحب ملك مثلا باغ خود را در اختيار شخصى مىگذارد تا او عهده دار آبيارى و تربيت آن باشد و حاصل را قسمت كنند. واجب است بر طرفين پس از عقد قرارداد بر وفق آن عمل نمايند و به هم زدن آن، نقض عهد و حرام است.

نه) رهن، يعنى مالى را در گرو بدهى قرار دادن؛ كه واجب است بدهكار پس از تماميت عقد رهن، عين مرهونه را تحويل طلبكار دهد و طلبكار آن را به عنوان وثيقه دين خود نگه دارد و تصرف هر يك در عين مرهونه و تخلف از قرارداد حرام است، مگر با رضايت و توفق طرفين.

ده) مسابقه كه در اسلام در مورد سواركارى با اسب يا چيزهاى ديگر و همچنين تيراندازى تجويز شده؛ پس واجب است بعد از تعيين خصوصيات و معين شدن جايزه و موفق شدن برنده، آن را تحويل دهند و نقض عهد نكنند.