واجبات و محرمات در شرع اسلام نسخه متنی

321 - حرام است ايجاد مراكز فحشأ و منكر مانند كازينو و نحو آن.

322 - حرام است تأليف، چاپ، نشر، نگهدارى و ترويج كتاب ها و نشريات باطل و گمراه كننده از حيث اعتقادات و اخلاق و اعمال؛ و حرام است انجام هر خدمتى در اين راه دريافت هر اجرتى از اين طريق.

323 - حرام است يارى و كمك به ظالمان و ستمگران در اجراى ستم آنها، و يا جزو كمك كاران آنان شدن؛ گرچه خود ستم نكند و همچنين دريافت مال از اين راه ها و تصرف در آن.

324 - حرام است حضور در مجالسى كه در آنها مشروبات الكلى و مواد مست كننده مصرف مىشود، گرچه خود استعمال نكند.

325 - حرام است فتنه انگيزى ميان دو نفر يا دو گروه يا بيشتر، كه سبب عداوت و منجر به ضرب و جرح و قتل و فسادهاى ديگر بشود.

326 - حرام است ميل و اتكأ و اعتماد به ظالمان قلبا و عملا، در امور زندگى، گرچه كمك به ظلم آنها نكند.

327 - حرام است سرقت يعنى دزديدن مال غير، مگر در مواردى خاص نظير آنكه بدهكار عمدا با تمكن مالى، بدهى خود را نمى دهد و طلبكار هيچ راهى جز اخذ مال خود به نحو مخفى ندارد. در اين فرض، سرقت وى به مقدار مال خود مانعى ندارد.

328 - حرام است تهمت زدن به مسلمان بى گناه، يعنى نسبت دادن عمل زشت قبيحى به او بدون اينكه انجام داده باشد، يا به نسبت دادن راضى باشد.

329 - حرام است سب مومن و فحش و ناسزا گفتن به او.

330 - حرام است استهزا و مسخره كردن مومن

331 - حرام است اسم قبيح و لقب زشت بر مومن نهادن

332 - حرام است اذيت و آزار مسلمان بدون مجوز شرعى.