سابقه تاريخى روز غدير - چهارده قرن با غدیر نسخه متنی

سابقه تاريخى روز غدير

در آن روز از ايام سال كه مقارن با روز غدير بوده وقايع بسيار مهمى در عالم خلقت و در تكوين جهان رخ داده، همانطور كه انبياء نيز برنامه هاى مهم خود را در اين روز انجام داده اند. اين بخاطر ارزشى است كه صاحب اين روز يعنى اميرالمؤمنين عليه السلام به آن داده است، و حاكى از آن است كه واقعه اى مهمتر از آن در تاريخ عالم نبوده كه سعى شده ساير وقايع با آن مقارن گردد و از مباركى اين روز طلب بركت و يُمن شود:

1. روز قبولي توبه ى حضرت آدم عليه السلام. [ عوالم: ج 3:15 ص 212. ]

2. روزِ حضرت شيث، فرزند و وصى حضرت آدم عليهماالسلام. [ عوالم: ج 3:15 ص 209. ]

3. روز نجاتِ حضرت ابراهيم عليه السلام از آتش. [ عوالم: ج 3:15 ص 212 و 222. ]

4. روز نصب حضرت موسى عليه السلام حضرت هارون عليه السلام را. [ عوالم: ج 3:15 ص 213. ]

5. روز حضرت ادريس عليه السلام. [ عوالم: ج 3:15 ص 209. ]

6. روز حضرت يوشع بن نون وصى حضرت موسى عليهماالسلام. [ عوالم: ج 3:15 ص 209. ]

7. روز نصب حضرت عيسى عليه السلام وصى خود شمعون را. [ عوالم: ج 3:15 ص 209 و 213. ]

بعضى از موارد فوق كه بصورت مبهم آمده و واقعه ى آن روز ذكر نشده به پيروى از
متن حديث است و احتمالاً مربوط به روز مبعوث شدن ايشان به نبوت يا منصوب شدنشان به وصايت باشد.

يك تقارن جالب

از لطايف مقدرات الهى اين است كه در روز 18 ذى الحجه عثمان كشته شد و مردم پس از 23 سال غصب خلافت، با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كردند و خلافت ظاهرى آنحضرت بار ديگر مقارن با روز غدير شد. [ اثبات الهداة: ج 2 ص 198. ]

اساس و سابقه عيد و جشن غدير

اعيادِ هر ملت، روزى براى احياء شعائر آنان و تجديد عهد و يادآورى روزهاى سرنوشت ساز و مهم آنهاست. عيد گرفتنِ روز 'غدير' از همان سال حجة الوداع و در همان بيابان غدير پس از اتمام خطبه ى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شروع شد. در طول سه روز توقف در 'غدير خم' مراسمى بر پا شد و حضرت شخصاً از مردم خواستند كه به او تبريك بگويند و مى فرمود: 'هَنِّئوني، هَنِّئوني' كه اين سخن را در هيچيك از فتحها و پيروزى ها نفرموده بود.

اولين تهنيت ها و تبريكها را مردم به خود پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام عرض كردند و بهمين مناسبت در آن ايام شعر سروده شد.

اين سنت حَسَنه در فراز و نشيب تاريخ همچنان ادامه يافته و بصورت يك سيره ى مستمر و مؤكد مورد توجه عام و خاص اهل اسلام بوده و هرگز ترك نشده است. [ در اين مورد به كتاب 'الغدير' علامه ى امينى: ج 1 ص 283، وكتاب 'الغدير فى الاسلام' تأليف شيخ محمدرضا فرج اللَّه: ص 209 مراجعه شود. ]

اين عيد در جوامع شيعه- به پيروى از روايات معصومين عليهم السلام- از عيد فطر و قربان مهم تر تلقى شده و بطور مفصل ترى جشن گرفته مى شود.