چهارده قرن با غدیر نسخه متنی

حيات حقيقى غدير

غدير از همان روز كربلا حيات حقيقى خود را آغاز كرد، و پس از 50 سال كه در چنگال سقيفه و اوباش آن گرفتار بود برگ جديدى از تاريخ خود را ورق زد.

با شهادت امام حسين عليه السلام براى بار دوم آوازه ى غدير تا دورترين نقاط دنيا رفت و حتى كفار و مشركين اهل سقيفه را لعنت كردند و سرفرازى غدير را آفرين گفتند.

اما اين بار جنگ سقيفه و غدير زبانه كشيد و حسد و كينه ى اهل سقيفه چنان شعله كشيد كه سلاّخانى چون حَجاج را به نيابت از سقيفه برگزيدند و آنها هم با چراغ آمدند و فدائيان غدير را برگزيدند و در مذبح سقيفه قطعه قطعه كردند. امثال قنبر و... خود را خوش به بستر شهادت غدير معرفى كردند. اگر چه زبانشان را بريدند و يا از پشت سر بيرون آوردند، اما اين بهايى بود كه بخاطر غدير پرداختند.

گويا حزب سقيفه ى سخيف بخوبى دريافتند كه غدير هنوز زنده است و هر روز
زنده تر مى شود. غدير در انتظار نسلهايى است كه چون جانان گمشده با آغوش باز آن را پذيرا خواهند شد و با پاى دل در صحراى غدير حضور مى يابند و با صاحب غدير بيعت مى كنند.

غدير و سقيفه در هميشه تاريخ

پرونده ى سقيفه با پايان حكومت اموى مختومه اعلام شد ولى بار ديگر سر از حكومت عباسى در آورد و بار ديگر به مبارزه با غدير پرداخت. گويا جلوه هاى مختلف سقيفه به تناسب هر زمانى بايد به گونه اى خودنمايى كند. پانصد سال كه عباسيان بر سر كار بودند هرگز روى خوشى به غديريان نشان ندادند و به قتل و شكنجه و زندان آنان پرداختند و امامان غدير را يكى پس از ديگرى به شهادت رساندند.

اما گذر زمان در راه باريكه هايى كه براى تشيع باز بود غدير را هر روز بسيار فراتر از آنچه بنظر ديگران مى آمد پيش برد، و از آن سوى مرزهاى اسلام نيز عاشقانى را به خود جذب كرد و كشتى نجاتى براى جويندگان صراط مستقيم در درياى متلاطم فتنه هاى سقيفه شد.

اگر در روزهاى غصب خلافت فقط سه نفر از غديريان براى صاحب غدير ماندند، و در كربلا هيچكس!! غاصبان سقيفه اينك برخيزند و رقم ميلياردى غديريان در طول چهارده قرن و در سراسر جهان را ببينند. آنجا كه غاصبين خيالش را هم نمى كردند...!!

احتجاجات درباره غدير

پرونده ى علمى غدير تا كنون دوران بى وقفه ى هزار و چهارصد ساله اى را پشت سر گذاشته كه طى آن امر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر پشتيبانى دائمى از غدير به اجرا در آمده است. ابرمردانى همچون سلمان و ابوذر و مقداد بعنوان شاهدان صدق غدير، و علماى وارسته اى در مجالس بحث و مناظره، و مؤلفان زبردستى در كتابها، و واعظان
بسيارى بر فراز منبرها، و نيز خدمتگزارانى در آحاد جامعه، وظيفه ى حراست و دفاع از اين آرمان بزرگ اسلام را بر دوش كشيده اند.

مخاطب اين اقدامات عبارت بودند از تازه آشنايانى كه مى بايست از اين حقيقت بزرگ اسلام آگاهى مى يافتند، وجدانهاى خفته اى كه نياز به تجديد عهد و يادآورى و بيدارى داشتند، دلهاى مرده اى كه بايد راه هدايت برايشان باز مى شد تا آبى به زمين خشكيده ى آنان برسد، نسلهاى آينده اى كه شايد صدها سال ديگر قدم به اين جهان مى گذاشتند و بايد حقيقت غدير براى اطلاع آنان در صفحات تاريخ ثبت مى شد.