روزى رسول خدا(ص ) سراغ مردى از اصحاب را گرفت وپرسيد: فلانى در چه حال است ؟ گـفـتـنـد: مـدتـى اسـت رنـجور وبيچاره شده , وچونان مرغ بال وپر شكسته زاروپريش گشته (وزندگانى به سختى مى گذراند) حضرت (به حال او ترحم كرد و)برخاست وبه قصد عيادت او روانه منزل وى شد (مـرد بـيـمـار وگرفتار واقعا رنجور ومبتلا گشته بود وپيامبر خدا به فراست دريافت كه بيمارى وابتلاى او مستند به يك امر عادى نيست اين بود كه ) ازاو پرسيد: آيا در حق خود نفرين كرده اى ؟ ! بـيمار (فكرى كرد و) گفت : بله , همين طور است , من در مقام دعا گفته بودم :پروردگارا اگر بناست , در جهان آخرت , مرا به خاطر ارتكاب گناهانم كيفردهى , از تو مى خواهم كه در كيفر من تعجيل فرمايى وآن را در همين جهان قرار دهى ...رسـول خـدا(ص ) فـرمـود: اى مـرد! چـرا در حـق خـود چنين دعايى كردى ؟ !مگر چه مى شد, از پـروردگـار (كريم ) هم سعادت دنيا وهم سعادت ونيكبختى سراى ديگر را خواستار مى شدى ودر نيايش خود اين آيه را مى خواندى : (ربنا آتنا فى الدنيا حسنة وفى الاخرة حسنة وقنا عذاب النار) «34» مرد مبتلا آن دعا را خواند وصحيح وسالم گشت وبا سلامتى بازيافته همراه ما از منزل خود خارج شد قال على (ع ):..فبينما هو(ص ) جالس اذ سال عن رجل من اصحابه فـقـالوا: يا رسول اللّه ! انه قد صار من البلاء كهيئة الفرخ لا ريش عليه فاتاه فاذا هو كهيئة الفرخ من شدة البلاء فقال (ص ): قد كنت تدعو فى صحتك دعاء؟ قال : نعم , كنت اقول : يا رب ايما عقوبة معاقبى بها فى الاخرة فعجلها لى فى الدنيا فقال النبى (ص ) الا قلت : اللهم آتنا فى الدنيا حسنة وفى الاخرة حسنة وقنا عذاب النار؟ فقالها الرجل فكانما نشط من عقال وقام صحيحا وخرج معنا «35»
لطفا منتظر باشید ...
