آيههاي زيادي در سورههاي مختلف قرآن كريم، به موضوع قرباني حج مربوط ميشود. آيات 203 ـ 196 از سوره بقره راجع به حج بوده و در باره قرباني روز اضحي هم مطلب دارند كه ترجمه بخشي از آنها بدين قرار است:«حج و عمره را به قصد تقرّب به خدا به پايان رسانيد و اگر به محاصره درآمديد و راه بر شما بسته شد، در فرستادن قرباني، به آنچه كه ممكن است، بسنده كنيد و سر متراشيد تا قرباني به محل خود برسد. پس هر گاه از محاصره بيرون آمديد و احساس امنيّت كرديد آنانكه از عمره به حج ميپردازند هر چه بتوانند قرباني بكشند و هر كه ندارد سه روز در حج و هفت روز پس از بازگشت از حج ـ كه مجموعاً ده روز تمام ميشود ـ در ميهن خود روزه بگيرد.تقوا پيشه سازيد و بدانيد كه كيفر خداوند، بسيار سخت است. حج در ماه هاي معيّني است. پس هر كه را حج واجب شود، او در حين حج نبايد زناشويي كند و فسوق نبايد مرتكب شود و جدال نبايد بكند و خداوند از هر عملِ خير و نيك شما آگاه است. توشه برگيريد كه تقوا و پارسايي، بهترين توشه است و فقط از من پروا داشته باشيد اي خردمندان!گناهي نيست و عيب ندارد كه شما بدنبال فضل الهي باشيد و پس از آنكه از عرفات افاضه كرديد خدا را در مشعر الحرام ياد كنيد و فراوان به ياد او باشيد. اوست كه شما را هدايت فرموده و بدون هدايت او گمراه و گم گشتهايد.«سپس از همان راهي كه مردم به سوي عرفات ميكوچند و افاضه ميكنند، شما هم افاضه كنيد و بكوچيد. از خداوند مغفرت بخواهيد كه او آمرزنده و مهربان است. وقتي مناسك و عبادات خود را انجام داديد به ياد خدا باشيد آنطور كه پدرانتان را ياد ميكنيد، بلكه شديدتر و بيشتر. برخي مردم ميگويند خدايا! به ما در دنيا عطا كن، براي اينان در آخرت بهرهاي نيست. و برخي ديگر گويند: پروردگارا! به ما در دنيا حسنه و چيز نيكو عطا كن و در آخرت هم حسنه و چيز نيكو بده و ما را از عذابِ آتش نگاهدار. فقط اينان بهرهاي از عملكرد خود دارند و حسابرسي خداوند، سريع و تند ميباشد ...» آيههاي 37 ـ 25 سوره حج نيز به حج مربوط است كه ضمن آنها نكاتي درباره قرباني هم آمده است و ترجمه بخشي را ذيلاً ميخوانيد.«هنگامي كه مكانِ بيت را براي ابراهيم مهيّا ميساختيم; يعني به من شريك قرار مده و خانهام را براي طواف كنندگان، قيام كنندگان، راكعان و ساجدان پاكيزه گردان و در ميان مردم بانگ حج كن تا پيادگان و سواران بر شتران لاغر اندام از هر راهي دور به سوي تو آيند و شاهد منافع و سودهايي براي خويشتن باشند و نام خدا را در روزهاي برشمرده، روي چهارپايان ببرند. پس از آنها بخوريد و بينوايان، تهيدستان و گرفتاران را از آنها بخورانيد» ـ فكلوا منها واطعموا البائس الفقير ـ بزرگداشت حرمتهاي الهي، بهتر است در نزد پروردگار. براي شما چهارپايان، فقط آنچه ياد ميشود حلال گرديده. پس، از وثنهاي پليد و زورگوي، اجتناب كنيد. براي خدا خالص و حنيف بوده و هرگز مشرك نباشيد. هر كه براي خدا شريك انگارد، گويا از آسمان فروافتاده باشد و مرغان در هوا گوشت تن او پاره پاره كنند و يا همچون كسي است كه باد تندي او را به جايي دور دست پرت كند (بيان اين حقايق در قالب مثل) براي آنست كه بزرگداشت شعائر الهي نشانه تقوا و پارسايي دل است.براي شما در اين قرباني ها (شتر، گاو، گوسفند و غيره) منافع و سودهايي است تا وقت معيّن، سپس محل آنها بيت عتيق ميباشد. براي هر امّتي، مناسك و عباداتي مقرّر داشتهايم. آنان بر حيوانهايي كه او روزيشان كرده است بايد نام خدا را ببرند. پروردگار شما، خداي يگانه است تسليم او باشيد. مژده باد مخلصان را آنان كه هرگاه نام خدا برده شود دل هايشان ميلرزد و آنان كه در برابر مصايب و تلخي ها، صابر و شكيبايند و نماز بپادارندگانند و از آنچه خداوند روزي شان فرموده انفاق ميكنند.قرباني شتران، از جمله شعائر الهي است براي شما، در آنها خير و سود است، پس بهنگام نحر و ذبح تا ايستادهاند نام خدا را بر زبان آوريد و وقتي به پهلو افتادند و جان دادند از گوشت آنها بخوريد و به بينوايان و گدايان اطعام كنيد. خداوند، شتران را براي شما رام و مسخّر كرد شايد سپاسگزار باشيد».ـ لن ينال الله لحومها ولا دمائها و لكن يناله التقوي منكم ـ «هرگز گوشتها و يا خونهاي قرباني ها به خدا نميرسد ولي تقوا و پارسايي شما به او ميرسد».برخي آيات سوره مائده نيز به حج مربوط ميشود كه ترجمه آنها ذيلاً ذكر ميشود:«اي مردمي كه ايمان آوردهايد; شعائر الهي را پاس بداريد و ماه حرام، قربانيها، زائران خانه خدا را كه به اميد فضل الهي و رسيدن به رضا و خشنودي خدا، راه افتادهاند، حرمت نگاه داريد و مورد تعرّضشان قرار مدهيد ...».خداوند، كعبه و بيت حرام را براي كارپردازي مردم و قيام به سود ايشان قرار داده; چنانكه حرمت ماه هاي حرام و قربانيها نيز به همين هدف ميباشد.2
لطفا منتظر باشید ...
