اذان مغرب و عشا را خوانده ايم و بايد به جانب مشعر حركت كنيم و لحظه كوچ بزرگ است. مَشعَر يا مزدلفه وادى طويلى است بين سرزمين منا و بيابان عرفات. اينجا بايد وقوف داشته باشيم و سنگ جمع كنيم براى رمى جمرات. براى اين كه بتوانيم شيطان را رمى كنيم. به فرموده امام سجاد ـ ع ـ «در مشعر بايد قلبت به خوف خدا مشعر شود» در اينجا بايد سنگ جمع كنى و سنگها بايد تقريباً به اندازه فندق و گرد و نيز بكر و دست نخورده باشند. اين سنگها سلاحى است كه بايد با آنها شيطان را رمى كنى. پس يادت نرود كه درون خودت را نيز بكاوى.امام سجاد ـ ع ـ فرمود:«هنگام جمع آورى سنگ بايد نيّتت اين باشد كه هر گناه و نادانى را از خود دورسازى و هر علم و عملى را بر خود ثابت كنى.» حدود 70 تا 100 سنگ جمع كرديم و شبانه به طرف منا حركت كرديم. مردها بايد شب را در مشعر بمانند اما زنها وقوف اضطرارى مى كنند و شبانه از مشعر بيرون مى آيند و از خلوتى شب براى رمى جمره عقبه استفاده مى كنند. از مشعر به طرف جمرات آمديم و چه حالت شوق و شعفى به آدم دست مى دهد! با اين كه ما همه مان خسته وخواب آلود بوديم سرحال شديم و آمادگى پيدا كرديم براى رزم با دشمن، زدن هفت سنگ به ديوار يا ستونى به نام جمره، نشانه و علامت است. اينجا است كه بايد به خويشتن رجوع كنيم و شيطان درونمان را بشناسيم و وابستگى هايمان را كه مانع راه خدا مى شود، رمى كنيم و از خود برانيم.
لطفا منتظر باشید ...
