مناهج المعارف نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
بسيار عظيمي ، از براي آنکه خيط و ريسمان فرض من منقطع نميشود ، و مجت من مخفي نميگردد ، و بدرستيکه اولياء من سقي کرده و آشامانيده ميشوند بکاس وافي تر ، يعني شراب طهور فضل و رحمت خود را بکسانه که از همه کاسها پرتر و وافي تر است بايشان مي آشامانم ، يعني نصيب ايشانرا از فضل و رحمت خود افزونتر از همه نصيبها قرار ميدهم ، يا آنکه معني آنستکه بانکار و جحود منکران مغلوب و مستور نخواهد گرديد _ و الله تعالي يعلم _ ، و هر که انکار کند و جحود ورزد يکي از ايشانرا يعني اقرار بامامت او نکند پس بتحقيق که انکار کرده است نعمت مرا ، و هر که تغيير دهد يک آيه از کتاب مرا پس بتحقيق که افتراء بسته است بر من ، واي و سختي عذاب و وادي جهنم براي افتراء کنندگان ، و انکار نمايندگان نزد انقضاء مدت موسي که بنده من ، و حبيب من ، و اختيار و انتخاب کرده شده و برگزيده منست ، در باب علي که ولي من ، و ياور و ناصر منست ، و کسيست که ميگذارم بر دوش او بارهاي گران پيغمبريرا ، و امتحان ميکنم او را بقوت و توانائي بر برداشتن آن بارها ، خواهد کشت او را عفريت سرکشي يعني مامون الرشيد ، دفن کرده ميشود در شهري که بنا کرده است آنرا بنده شايسته يعني شهر : (( طوس )) که گويند بنا کننده آن حضرت ذوالقرنين بوده است ، در پهلوي بدترين خلق من يعني دفن کرده ميشود در پهلوي هارون الريد ، ثابت و واجب شده است اين گفتار از من که : هر آينه مسرور و خوشحال ميسازم او را بوجود محمد پسر او ، و خليفه او بعد از او ، و وارث علم او ، پس او يعني محمد معدن علم من ، و موضع سر من ، و حجت منست بر خلق من ، ايمان نخواهد آورد هيچ بنده باو ، و اعتراف بامامت او نخواهد کرد مگر آنکه خواهم گردانيد بهشت را جايگاه آ« بنده و قبول