مناهج المعارف نسخه متنی

که در درگاه او دارند ايشانرا بدست بلاء نميدهد _ پس احياء ميکند يعني زنده ميدارد ايشانرا در عافيت ، و روزي ميدهد ايشانرا در عافيت ، وميميراند ايشانرا در عافيت ، يعين از ابتدا خلق کردن ايشان تا انتها امرکه ساکن شدن در بهشت است ، حق تعالي در دنيا و آخرت ، و ما بين آنها ايشانرا قرين عافيت و سلامتي ، از همه بلايا ومحن ، ور زايا رفتن ميدارد ، و اصلا زحمت وتعب و تشويشي را از رهگذر آفات و مصائب بر ايشان روا نميدارد .

و ايضا بسند موثق از اسحاق بن عمار از حضرت ابي عبدالله عليه السلام روايت کرده استکه گفت شنيدم آنحضرت را که ميفرمود : بدرستيکه خداي عزوجل خلق کرده است خلقي را ، که ضنت و بخل ورزيده است بايشا ن از بلاء ، خلق فرموده است ايشانرا در عافيت ، و زنده داشته است ايشانرا در عافيت ، وميرانيده است ايشانرا در عافيت ، و داخل بهشت گردانيده است ايشانرا در عافيت .

و ايضا بسند معتبر از ابن القداح از حضرت ابي عبدالله عليه السلام روايت کرده است که فرمود : بدرستيکه براي خداي عزوجل بندگان بسيار نفيس چند از خلق او ميباشند ، که غذا ميدهد ايشانرا بنعمت خود ، و عطاي بي مزد و منت ميدهد ايشانرا بعافيت خود ، و داخل بهشت مي کند ايشانرا برحمت خود ، مرور ميکند و ميگذرد بايشان بليها و فتنها که ضرر نميرسانند بايشان هيچ چيزي از ضرر رسانيدن _ يعني اگر خلائق را فتن و بلا يا فرو گيرد ، از حوالي ايشان