مناهج المعارف نسخه متنی

شهيدان که در راه خداي کشته شده اند ، و صالحان يعني شايستگان درگاه الهي ، و چه نيکويند آن جماعت از رهگذر رفيقان و همنيشان _ يعني چه نيکو رفيقانند ايشان يا هر يک ازيشان چه يکو رفيقست براي فرمان برادران

ودر قسم ثاني بعد از آنچه در حديث سابق گذشت با اندک تفاوتي فرموده است : که شفاعت کرده ميشود براي او و او برخيز است ، يعني و اگر چه بعلت معاصي و گناهان اهوال دنيا و اهوال خرت باو ميرسد ، ليکن ببرکت شفاعت شافعان عاقبت او برخيز است ، ونظائر اين مظامين در کتب اصحاب بسيار است ، پس ازين نصوص ثابته صريحه مستفاد گرديد که مومنان کاملي که در تمام مدت زندگي مطلقا در مرتبه اطاعت و بندگي قدم ايشان از هيچ راه نلغزيده ، و از وزيدن بادها هواها و خواهشا چون ساق گياه ، قطعا باشتياق معصيت وگناه ، بهيچوجه بر خود نلرزيده اند ، و همواره کوه وار ، پاي استقامت و استقرار ، در فرمان برداري حضرت آفريدگار ، بر زمين صبر وسکون و وقار افشرده ، و پيوسته آسمان کردار ، در تمام ليل و نهار ، بجز طريق پايداري در اطاعت پروردگار ، پي بهيچ مدار نبرده اند ، هرگز ايشانرا از هبوب صرصر حوادث و بلايا افسردگي و ضرري ، و هيچگونه از سطوع گرد و غبار مصائب و رزايا آلودگي و خبري نخواهد بود ، و هميشه در هر مقام آرميده و ساکن ، و همواره در آغاز و انجام آسوده و مطمئن خواهند بود .