مناهج المعارف نسخه متنی

تقصيرات است ، در درگاه خداوند منان ، وآن فرد بزرگيست از افراد معني کفران ، قطع نظر از آنکه در مرتبه پستي ماندن ، معني ديگر بغير ازين ندارد ، که کوتاهي در بعضي از طاعات الهي ، و بي پروائي در برخي از محرمات و مناهي ، ميکرده باشند ، و همين است معني عصيان و گناهکاران ، و بغير از اين نيست مراد از کفران و تباه کاري ، که زمره مومنان بآن ملوث و آلوده توانند گرديد ، و بالاتر از آن غالب آنستکه با معني ايمان مقبول جمع نميشود ، و دانسته شد که اين حالت از براي مومنان بدون ابتلاء ببليات و مصائب و نوازل و آفات در هيچ صورتي ميسر نميتواند شد .

پس مثل چنين شخصي بعينه مثل کسيست که ازديدن برقي ، يا شنيدن آواز رعدي از تر شدن بباران موهومي ترسد ، پس از آن گريخته خود را بدرياي بي پاياني در اندازد ، يا از اصابه شراره غير معلومي ، از پتک آهنگران حذر نمايد ، پس کوره تابان ايشانرا پناه خود ، سازد اينست آنچه درينمقام ، و بجهت اين مرام ، از براي هدايت و ارشاد انم ، بر خود لازم ديد . واز بسط سخن و طول کلام ، و از بحث و اعتراض صاحبان افهام ، يانکوهش و ملام ، اوعاذ و طغام ، نينديشيد . چه اين مطالب و سخنان درجاي ديگر از کتب اصحاب نبود ، که محتاجان و بيخبران را بآنجا حواله توان نمود ، و بعد از تحصيل معارف دين دانستن اين امور بغايت لازم و ضرور بود ، اميد از کرم خداوند حميد مجيد ، آنکه قرين اصابه حق و صواب ، وافاده اجر و ثواب ، صادر