مناهج المعارف نسخه متنی

منقوله از حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله ، وائمه هدي سلام الله عليهم اجمعين ، و از آنها احکام خود را فراگيرند ، و بآنها عمل نمايند ، و اينمطلب را رهگذر ضرورت و اتفاق ، و وضح و معلوميت ، محتاج بذکر شواهد و دليل نيست .

پس درين روزگار طريق فرا گرفتن احکام حضرت آفريدگار جل جلاله منحصر است در قران و حديث ، و چون قرآن و حديث بر الفاظ عربيه وارد شده اند ، و اساليب عربيه بر دقائق و غوامض اشتمال دارد ، و فهم و ادراک آنها اکثر مکلفان را متعسر و متعذر است ، وبا وجود آنمراتب قرآن و حديث مشتملند بر امر و نهي ، و عالم و خاص ، و مجمل و مبين و محکم و متشابه ، و مطلق ومقيد ، و مفهوم و منطوق ، و دلالت صريح و ايماء ، و ناسخ و منسوخ و غير آنها ، و معرف اين امور بآساني ميسر نميتواند شد ، و معرفت احکام از کتاب خدا و احاديث موقوف بدانستن امور مذکور است ، ودر دانستن آنها اشکالات عظيمه ميباشد ، ورفع آن اشکالات گاه هست که سالهاي دراز ميسر نميشود .

و ايضا در احاديث بجهت اسباب بسيار اختلاف عظيم بهم رسيده است ، و احاديث موضوعه و اکاذيب چندي که ارباب اغراض باطله بر حضرت رسول خداي صلي الله عليه واله و ائمه هدي عليهم السلام مي بسته اند در ميان آنها مي باشد .

و احاديثي که راويان آنها اشتباه کرده بوده اند ، و غلط بخاطر ايشان مانده بوده است ، يا غلط فهميده بوده اند و ازيشان روايت ميکرده اند نيز بسيار ميباشد .

و چون غالب زمانهاي حجتهاي خدا زمان تقيه و خوف از ظالمان و جباران بوده است ، احاديثي که بعنوان تقيه از يشان صاد شده بوده است نيز بسيار ميباشد .

و باعتبار بعد عهد بزمان ظهور ائمه عليهم السلام قرائن و اماراتي که در آن اعصار از براي متتبعان اخبار ميبوده است که تمييز ميانه صحيح و سقيم آنها ميتوانسته اند نمود ، و وارد بر سبيل تقيه را بسبب اطلاع بر اقوال مشهوره مخالفان در آنزمان از غير آن امتياز ميکرده اند ، درين زمانها بالکليه مفقود شده است .