شيوه تفديه
جرياني كه نقل شد اضافه بر اين كه توجه و اهميّت بسيار امامان معصوم ه را به رعايت امور جزئي در موضوع حفاظت از اموال و سرمايه هاي زندگي نشان مي دهد، بيانگر ضابطه اي كلّي در موارد فراواني در راستاي نگهداري از ثروت و امكانات زندگي به عنوان جزئي از (فرهنگ مصرف) است و آن استفاده از كهنه در جهت نگهباني از نو است، كه مي توان از اين ضابطه به عنوان (تفديه) نام برد. و تفديه، يعني فدا كردن چيزي براي حفاظت از چيز با ارزش ترى.بنابراين شيوه تفديه تنها منحصر به پوشاك نيست؛ بلكه در كليه ابزارها و وسايل كار و زندگي جاري است. ولذا داشتن لباس كار و استراحت، استفاده از وسايل شخصي كهنه در جاي مناسب و نيز به كار بردن لوازم مستعمل زندگي درمحيط خانه و بهره گيري از ابزار كار فرسوده تا حدّ امكان در محل كار، تمامي اينها راه هاي مناسبي براي حفاظت از سرمايه زندگي و جامعه است و به خصوص رعايت اين اصل از سوي مسؤولان و مديران بخش هاي مختلف نهادهاي حكومتى، تضميني در راستاي حفظ و نگهداري وسايل و امكانات دولتي به شمار مي رود.1. زعماء الاصلاح في العصر الحديث به نقل از: محمد رضا حكيمى، بيدارگران اقاليم قبله، ص 30.2. ر . ك: فصل دوم، بخش دوّم.3. مجلّه صفّ، شماره 32، به نقل از: مجله حوزه، شماره هاي 37 و 38 و ص 374.4. نهج البلاغه، نامه ها، شماره 47.5. صحيفه سجاديّه، دعاي 30.6. تحرير الوسيله، ج 2، ص 15.7. همان، ج 2، ص 17، مسأله 10.8. همان، ج 2، ص 15، مسأله 1.9. همان، ج 2، ص 14، مسأله 14.10. نساء (4) آيه 5.11. مجمع البيان، در تفسير آيه مذكور.12. همان، در تفسير همان آيه.13. فصل دوم، بخش دوم.14. تحرير الوسيله، ص 12، مسأله 1 و 5.15. همان، ص 13، مسأله 4.16. نساء (4) آيه 6.17. جعفر سبحانى، فروغ ابديّت، ج 1، ص 209.18. حجر (15) آيه 39.19. فاطر (35) آيه 6.20. اعراف (7) آيه 31.21. وسائل الشيعه، ج 16، ص 605.22. شيخ عباس قمى، منتهي الآمال، ج 2، ص 127 (با تغيير اندكي در عبارت).