1ـ صحيحؤ عبدالرحمن: - قصاص حق انحلالی یا مجموعی؟ نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قصاص حق انحلالی یا مجموعی؟ - نسخه متنی

سید محمود هاشمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

1ـ صحيحؤ عبدالرحمن:

قال: قلت لأبي عبداللّه(ع)، رجلان قتلا رجلاً عمداً وله وليّان فعفا احد الولييّن قال: فقال: اذا عفا بعض الأوليا. درئ عنهما القتل و طرح عنهما من الدية بقدر حصّة من عفا وأدّيا الباقي من أموالهما إلي الذين لم يعفوا؛ عبدالرحمن مي‏گويد: به امام صادق(ع) گفتم: دو مرد، عمداً مردي را به قتل رساندند، مرد مقتول دو وليّ دارد و يكي از آن دو، عفو كرده است. امام (ع) فرمود: اگر بعضي از اولياء عفو كرده باشند، حكم قتل از آن دو برداشته مي‏شود و به اندازؤ سهم كساني كه عفو كردند. از ديه نيز كم مي‏شود، و باقيماندؤ ديه از اموال آن دو به كساني كه عفو نكرده‏اند، پرداخت مي‏شود.

2ـ معتبرؤ ابو مريم:

عن ابي جعفر(ع) قال: قضي أميرالموءمنين(ع) فيمن عفا من ذي سهم فإن عفوه جائز وقضي في اربعة إخوة عفا احدهم قال يعطي بقيتهم الدية ويرفع عنهم بحصّة الذي عفا؛ ابو مريم از امام باقر(ع) روايت مي‏كند كه فرمود: اميرالموءمنين در مورد كسي از صاحبان سهم كه [جاني را] عفو كرده بود، حكم كرد كه عفو او جايز است. نيز در مورد چهار برادر كه يكي از آنان جاني را عفو كرده بود فرمود: به بقيؤ آنان ديه پرداخت مي‏شود و سهم كسي كه عفو كرده بود از ديه برداشته مي‏شود.

3ـ معتبرؤ زرارة:

عن أبي جعفر(ع) في رجلين قتلا رجلاً عمداً وله وليّان فعفا أحد الوليّين، فقال: إذا عفا عنهما بعض الأولياء دري عنهما القتل وطرح عنهما الدية بقدر حصّة من عفا وأدّيا الباقي من أمر الهما إلي الذي لم يعف وقال عفو كل ذي سهم جائز؛ زرارة مي‏گويد: امام باقر(ع) در مورد دو مردي كه عمداً مردي را كشته بودند و مرد مقتول دو وليّ داشت كه يكي از آن دو عفو كرده بود، فرمود: اگر بعضي از اوليا آن دو را عفو كرده باشند، حكم قتل از آن دو برداشته مي‏شود و به اندازؤ سهم كسي كه عفو كرده از ديه نيز كاسته مي‏شود و باقيماندؤ ديه از اموال آن دو به اوليايي كه عفو نكرده‏اند پرداخت مي گردد و حضرت فرمود: عفو هر يك از صاحبان سهم جايز است.»

4ـ معتبرؤ اسحاق بن عمار:

عن جعفر(ع) عن ابيه(ع) أنّ علياً(ع) كان يقول: من عفي عن الدم من ذي سهم له فيه، فعفوه جائز و سقط الدم وتصير دية ويرفع عنه حصّة الذي عفا؛ اسحاق بن عمار مي‏گويد: امام صادق(ع) از پدرش نقل كرد كه علي(ع) مي‏فرمود: هر كس از صاحبان خون كه در آن سهمي داشته باشد، قاتل را عفو كند، عفو او جايز است و قصاص ساقط و تبديل به ديه مي‏شود و سهم ديؤ كسي كه عفو كرده از قاتل برداشته مي‏شود.

5ـ صحيحؤ ديگري از ابي ولاّد.

قال: سئلت أبا عبداللّه(ع) عن رجل قتل وله أولاد صغار و كبار، أرأيت إن عفا الأولاد الكبار؟ قال: فقال: لايقتل و يجوز عفو الأولاد الكبار في حصصهم فإذا كبر الصغار كان لهم أن يطلبوا حصصهم من الدية؛ ابي ولاّد مي‏گويد: از امام صادق(ع) پرسيدم مردي به قتل رسيد و فرزندان صغير و كبير داشت، اگر فرزندان بزرگ عفو كرده باشند. رأي شما چيست؟ فرمود: قاتل كشته نمي‏شود و عفو فرزندان بزرگ نسبت به سهم خودشان جايز است. هرگاه فرزندان كوچك. بزرگ شدند حق خواهند داشت سهم خود را از ديه طلب كنند.

/ 42