بیشترلیست موضوعات نوروز در فرهنگ شيعه مبناي محاسبه روز نوروز نوروز در منابع كهن شيعي نوروز در منابع اهل سنت نوروز در منابع شيعيِ قرن هفتم به بعد نوروز ونوروزيههاي دوره صفوي فهرست نوروزيهها گزارش رساله آقارضي قزويني گزارش رساله خواجويي توضیحاتافزودن یادداشت جدید
8 ـ نوروزيه، ملاباقر بن اسماعيل كجوري. گفته شده در اين رساله، مؤلف ميرمخدوم شريفي را كه در نواقض الروافض بر ضد غدير و نوروز سخن گفته رد كرده است. آقابزرگ نسخهاي از آن نشناسانده است. ذريعه، 24 / 382، ش 20529 ـ نوروزيه، ملامحمد جعفر بن محمد باقر سبزواري. نسخهاي شخصي از آن را آقابزرگ ديده و عبارت نخست آن را آورده است. ذريعه 14 / 382، ش 205510 ـ نوروزيه، مؤلف ؟ نسخهاي از اين رساله به شماره 1015 در كتابخانه آيةالله مرعشي موجود است و در آن تاريخ 1084 آمده است.11 ـ نوروزيه، آقارضي قزويني. بسياري بر اين رساله رد نوشتهاند. نسخهاي از آن به خط مؤلف در كتابخانه ملي موجود است. ذريعه 24 / 383، ش 205812 ـ نوروزيه، ميرمحمد حسين بن محمدصالح خاتون آبادي. نسخهاي از آن در كتابخانه حضرت عبدالعظيم عليهالسلام موجود است. ذريعه 24 / 383، ش 205613 ـ نوروزيه، ميرزا محمد حسين بن ميرزا ابوالحسن قائني. ردي است بر رساله آقارضي قزويني. ذريعه 24 / 383، ش 205714 ـ نورزويه، رضي الدين محمد مستوفي در رد بر آقا رضي. آقابزرگ نسخهاي از آن نشناسانده است. ذريعه 24 / 383، ش 205915 ـ نوروزيه، محمد باقر مجلسي، بحار الانوار ، ج 56، صص 91 ـ 143 . اين مدخل، گرچه رساله مستقلي نيست، اما، به دليل آن كه مرحوم مجلسي مفصل در اين باره سخن گفته، در اينجا معرفي شد.16 ـ رساله در فضيلت روز نوروز، مؤلف ؟ نسخهاي از آن در نه برگ در كتابخانه مسجد اعظم (فهرست، ص 459) موجود است.17 ـ نوروزنامه، مؤلف ؟ نسخه آن در كتابخانه مسجد اعظم (فهرست، ص 572) موجود است.18 ـ نوروزنامه ، مؤلف ؟ نسخه آن در كتابخانه آيةالله گلپايگاني (فهرست، 3 / 79) موجود است.19 ـ نوروزيه، عماد الدين محمود بن مسعود. تأليف شده بنام سلطان حمزه ميرزا. نسخهاي از آن در كتابخانه وزيري يزد (فهرست، 4 / 1167 ، ش 2107) موجود است. در آنجا از مؤلف به عنوان جالينوس ثاني ياد شده است. نيز مطالب آن در رساله خواجويي كه ناظر به آن رساله تأليف شده آمده است.20 ـ نوروزيه، ملا اسماعيل خواجويي (م 1173). شرح و نقدي است بر رساله عمادالدين بن مسعود. ذريعه 24 / 381 ، ش 2050 (اين رساله را آقاي سيدمهدي رجايي در ميراث اسلامي ايران دفتر چهارم چاپ كرده است.)21 ـ نظم حديث معلي بن خنيس منسوب به خواجه در كتاب سي روز و نوروز فيض كاشاني آمده و بيت اول آن چنين است:بقول جعفر صادق خلاصه سادات ز ماه فارسيان هفت روز مذموم است6422 ـ نوروزيه، ميرزا محمد مهدي بن هدايةالله خراساني ( 1152 ـ 1217) ردي است بر رساله خواجويي. نسخهاي از آن در كتابخانه مجلس (فهرست 9 / 322 ـ 326 . فهرست نويس محترم به تفصيل گزارش آن را آورده) موجود است. ذريعه 24 / 384، ش 206223 ـ نوروزيه، غياث الدين اديب كاشاني، معاصر ناصرالدين شاه قاجار. در اين رساله اقوال پيشينيان آمده و بررسي شده است. نسخهاي از آن در كتابخانه ملي (فهرست 1 / 399) موجود است. ذريعه 24 / 384، ش 2060در فهرست نسخههاي خطي فارسي 1 / 367 چندين رساله نوروزيه كه مؤلف آنها ناشناخته است، معرفي شده است.
گزارش رساله آقارضي قزويني
از رسالههاي نورزيه كوتاه اين دوره كه مورد انتقاد برخي قرار گرفته، رساله نوروزيه آقارضي قزويني است كه آن را در سال 1062 هجري نگاشته است. عقيده وي آن است كه نوروز در روايات، به هيچ يك از اقوالي كه در باب تعيين نوروز گفته شده قابل تطبيق نيست. عجيب آن كه وي به هر روي راه حل صريحي به دست نداده است. در اينجا مهمترين بخش رساله را كه به طور عمده در انكار تطبيق نوروز رايج با نوروز ياد شده در روايات است ميآوريم.آقارضي ابتدا حديث معلي بن خنيس را، آن گونه كه شيخ آورده نقل كرده؛ آنگاه با نقل روايت مربوط به دعاي يا محوِّل الحول و الاحوال، و ياد از اين نكته كه در جاي معتبري آن را نديده، مينويسد: با اشاره به استحباب اعمال مذكوره در نوروز و اين كه اين اعمال موقته است و در امثال اين عبادات اگر التزام وقتِ خاص نشود و در اوقات ديگر به عمل آيد بدعت باشد ميافزايد: «بنابر اين تعبد به اين عمل مكلفي تواند كه لااقل ظني به تعيين وقت مذكور تحصيل كرده باشد و تحصيل اين ظن لامحاله از امارات شرعيه و عرفيه تواند بود. و چون در عرف به اعتبار اختلاف اصطلاحات حسابيه، نوروز متعدد است، چنانكه بعضي از آن بعد از اين مذكور ميگردد، و اشهريه بعضي به بعضي ازمنه اماره نميشود و در ظاهر قرآن چيزي در اين باب نيست، اماره آن از روايات و اخبار تتبع بايد نمود.» وي آنگاه نقلي را كه ابن فهد در المهذب آورده و ضمن آن به تطبيق روز غدير با نوروز و همينطور روز شكستن بتها با آن شده آورده و در پايان ترجمه آن نقل مينويسد: «روز اول سال فرس كه صريح خاتمه حديث است، چنانكه با امارهاي كه در صدر حديث مذكور است موافق باشد، صعوبتي تمام دارد و وجهش عن قريب ظاهر خواهد شد.»