سید محمدعلی داعی نژاد، حسن رضائی مهر، علی اکبر مؤمنی، ابوالقاسم مقیمی حاجی، عباس بصیر، محمد ملک زاده، هبت الله صدر السادات زاده، احمد شجاعی، محمد جواد نوروزی، مهدی اکبری، محمد امین، غلامحسن محرمی، حمید کریمی؛ تهیه کننده: مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علمیه قم؛ با مقدمه و نظارت: عبدالحسین خسروپناه
مشروعيت حكومت دينى يكى از مسائل مهم مورد بحث در حوزه انديشه سياسى اسلام است كه به جهت اهميت، در فرهنگ سياسى ـ حقوقى اسلام از جايگاه خاصى برخوردار بوده و لذا دائماً مورد توجه انديشمندان در عرصه دين و فرهنگ دينى بوده است. اينك در تبيين مشروعيت حكومت دينى به نكاتى چند ميپردازيم:
معناى مشروعيت حكومت
يكى از مفاهيمى كه هر حكومتى خواسته يا ناخواسته به آن مَحَك زده ميشود و موجب التزام آورى نسبت به آن حكومت و نيز مردم ميشود، مشروعيت داشتن آن است. لذا در تفكر سياسى حكومتها، مفهوم مشروعيت داراى جايگاه خاصى است. البتّه مشروعيتى كه در فلسفه سياست از آن سخن ميرود، معنائى خاص دارد و ميتوان گفت اين واژه در فرهنگ سياسى مترادف «قانونى بودن» است لذا مشروع بودن يك حكومتي، قانونى بودن آن قلمداد ميگردد(2) به گونهاى كه گروهى حق حاكميت بر مردم داشته و مردم نيز در قبال، موظف به اطاعت باشند.
لطفا منتظر باشید ...
